مقدمه: اسیدهای آمینه d نظیرd-serine به عنوان نورومودیلاتور در پستانداران دارای اهمیت هستند. d-serine درونزاد از l-serine توسط سرین راسماز (sr) سنتز می شود. امروزه پذیرفته شده است که d-serine از طریق میان کنش با جایگاه گلایسین گیرنده های nmda، انتقال گلوتاماترژیک را تعدیل می کند. اگرچه توجه زیادی به نقش d-serine در سیستم اعصاب مرکزی شده است، نقش فیزیواوژیکی d-serine در سیستم انتریک تاکنون بررسی نشده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی بیان sr و نقش d-serine در اسفنکتر تحتانی مری (les) موش صحرایی صورت گرفته است. روش مطالعه: تکنیک rt-pcr و وسترن بلاتینگ به منظور بررسی بیان ژن و پروتیین sr در بافت les ایزوله استفاده شد. تحریک الکتریکی میدانی به منظور القای انقباض/شل شدگی غیرآدرنرژیک- غیرکولینرژیک (nanc) با استفاده از ترانسدیوسر ایزومتریک در حمام آبی استفاده گردید. یافته ها: تکنیک rt-pcr و وسترن بلاتینگ بیان ژن و پروتیین sr را در les ایزوله نشان داد. مطالعات حمام آبی نشان داد که انکوباسیون d-serine 100?m به طور معنی داری سبب افزایش انقباض در بافت les می شود. این اثر d-serine اگزوژن توسط آنتاگونیست گیرنده های nmda (mk-801) مهار شده بود. انکوباسیون مهارکننده فارموکولوژیکی sr اثر معنی داری بر روی انقباض les نداشت. انکوباسیون d-serine اثر معنی داری بر شل شدگی les در بررسی های آزمایشگاهی نگردید. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که ژن و پروتیین آنزیم سرین راسماز در les موش صحرایی بیان می شود. اثر d-serine در انقباض les از طریق گیرنده های nmda تعدیل می شود اما شاهدی به نفع نقش d-serine در شل شدگی les شناسایی نشد.

مقدمه: از آن¬جایی که ظرفیت سیستم اعصاب مرکزی (cns) برای ترمیم محدود است؛ محققان برآنند تا پتانسیل ترمیم cns را از طریق رویکردهای مختلف افزایش دهند. اخیرا برخی از مطالعات بیانگر این هستند که آستروسیت¬ها می¬توانند به نوروبلاست و نورون در شرایط in vivo بازبرنامه ریزی گردند. در این مطالعه ما نشان می¬دهیم که تزریق mir-302/367 به عنوان microrna اختصاصی سلول¬های بنیادی عصبی با والپروات در استریاتوم و بطن جانبی می¬تواند آستروسیت¬ها را به ترتیب به نوروبلاست و پیش ساز الیگودندروسیتی تبدیل کند. روش¬ها: برای بررسی اثر توام mir-302/367 و vpa بر نوروژنز ، مارکرهای نوروبلاستی و نورونی به وسیله ایمونوهیستوفلورسنت در استریاتوم و هیپوکامپ سنجیده شد. جهت مطالعات ترمیم میلین، پس از تزریق داخل بطنی ذرات لنتی ویروسی، بیان ژن¬های شاخص پرتوانی و سلول¬های بنیادی عصبی بوسیله real time pcr ارزیابی شد. تست ماز y به منظور تعیین اثرات mir بر روند بهبود حافظه پس از القای نقص حافظه با کوپریزون استفاده شد. ترمیم میلین به وسیله رنگ آمیزی لوکسال فست بلو و ایمونوهیستوفلورسنت ارزیابی شد. در تمام مطالعات، والپروات، 4 روز قبل از تزریق ذرات لنتی ویروسی اعمال و در سراسر دوره آزمایش به طور مستمرر تزریق گشت. نتایج: تزریق توام mir-302/367 و vpa توانست آستروسیت¬های استریاتوم را به پیش سازهای نورونی بازبرنامه ریزی کند. آستروسیت¬های انسانی در اثر بیان mir به نورون در شرایط in vitro تبدیل شدند. نتایج ما نشان داد که پیش درمان با mir-302/367 توانست ظرفیت ترمیم ناحیه ca3 هیپوکامپ را به دنبال اعمال کاینیک اسید افزایش دهد. تزریق ذرات لنتی ویروس منجر به افزایش بیان ژن¬های شاخص پرتوانی و سلول¬های بنیادی عصبی شد. بهبود حافظه و افزایش ترمیم میلین در حیوانات کوپریزونی، 2 هفته پس از تزریق mir-302/367 مشاهده شد. نتیجه گیری: یافته های ما حاکی از آن است که ظرفیت ترمیم cns با بازبرنامه ریزی آستروسیت¬ها و تمایزشان به نورون و الیگودندروسیت توسط mir302/367 در شرایط in vivo، افزایش می یابد.