در این پایان نامه شش حسگر الکتروشیمیایی با بکارگیری انواع روش های اصلاح سطح به منظور ارتقای حساسیت و انتخاب پذیری در اندازه گیری گونه های هدف، طراحی و ساخته شد. در این راستا حسگر داروی دگزامتازون با اصلاح سطح الکترود مغز مداد توسط نانولوله های کربنی فعال شده ساخته و پس از انجام مطالعات رفتاری و بهینه سازی پارامترهای موثر در جریان، برای اندازه گیری دگزامتازون در ناحیه7-10×5/1 تا 4-10×0/1 مولار و با حد تشخیص8-10×0/9 مولار بکار رفت. الکترود خمیر کربن حاوی نانولوله های کربنی و اصلاحگر پاراآمینوفنل نیز پس از انجام انواع بهینه سازی های غلظتی و دستگاهی به طور موفقیت آمیزی برای اندازه گیری کاپتوپریل در ناحیه8-10×0/5 تا 5-10×5/1 مولار و با حد تشخیص8-10×0/2 مولار بکار رفت. اسکوربیک اسید، اپی نفرین و اوریک اسید در سطح الکترود کربن شیشه ای فاقد پیک مجزا می باشند. اما با اصلاح سطح این الکترود، توسط پلیمر الکتروسنتز شده (3،3´- بیس[n ، n - بیس(کربوکسی متیل)آمینومتیل]-o-کرسولفونوفتالئین)، این سه ترکیب بطور موفقیت آمیزی بطور همزمان اندازه گیری شدند. کلیه پارامترهای موثر در حساسیت و انتخاب پذیری حسگر حاصل بهینه سازی و سرانجام اسکوربیک اسید، اپی نفرین و اوریک اسید به ترتیب در ناحیه6-10×0/1 تا 3-10×2/2، 7-10×0/2 تا 4-10×0/1 و7-10×0/2 تا 3-10×0/2 مولار و با حد تشخیص7-10×0/4،8-10×0/3 و 9-10×0/9 مولار اندازه گیری شدند. چهارمین حسگر، برپایه بکارگیری نانولوله های کربنی آراسته شده با نانوذرات طلا، برای اندازه گیری تامسولوسین ساخته شد و پس از انجام مطالعات رفتاری و بهینه سازی های متداول در ناحیه7-10×0/1 تا 3-10×0/1 مولار و با حد تشخیص8-10×0/1 مولار برای اندازه گیری تامسولوسین بکار رفت. پس از آن با بکارگیری پلیمر قالب مولکولی و نانولوله های کربنی، حسگری برای اکسایش پردنیزولون طراحی شد که قادر بود پردنیزولون را در خلاف جهت متداول و به صورت کاملا هدفمند اکسید کند. این حسگر پس از انجام کلیه بهینه سازی های متداول برای اندازه گیری پردنیزولون در ناحیه7-10×0/1 تا 3-10×0/1 مولار و با حد تشخیص8-10×0/5 مولار بکار رفت. در بخش پایانی این پروژه از سل ژل حاوی نانولوله های کربنی و آراسته شده با نانوذرات طلا برای اندازه گیری هدفمند سیپروفلاکساسین استفاده شد. حسگر حاصل پس از انجام مطالعات رفتاری و بهینه کردن پارامترهای غلظتی و دستگاهی برای اندازه گیری سیپروفلوکساسین در ناحیه8-10×0/5 تا 4-10×0/4 مولار و با حد تشخیص8-10×0/1 مولار بکار رفت. در انجام این مطالعات انواع روش های ولتامتری چرخه ای، پالس تفاضلی و موج مربعی به همراه اسپکتروسکپی امپدانس الکتروشیمیایی بکار گرفته شد. در نهایت کارایی کلیه حسگرهای ساخته شده در اندازه گیری آنالیت در نمونه های حقیقی پلاسما، ادرار، قرص، قطره خوراکی یا آمپول بطور موفقیت آمیزی آزموده شد.