این پژوهش بر ضرورت ها، چرایی و چگونگی آموزش هنر به کودک متمرکز است ضمن نگاهی به پیشینه و اعتبار تاریخی موضوع، بنیان پژوهش به سرنوشت بومی آن در ایران نظر داشته است. اما به دلیلی تهیدستی های علمی، منابع اصلی مورد مراجعه، بیگانه و غیرایرانی هستند. به دلیل فقر منابع ـ با وجود گستردگی تجربه ی آموزشی که در سطح ملی وجود دارد ـ و تعلق خاطر پژوهنده به اعتبار و ارزش انسانی درون مایه ی موضوع، گونه ای از ادبیات و روایت های تجربی که همگی به رخدادهای واقعی ارجاع می دهند ـ در بخش هایی افزوده شده اند تا مجموعه شکل کامل تری به خود بگیرد در این پژوهش، کلیتی یکپارچه از به هم تنیده شدن متن های کتابخانه ای، دیدگاه های مستقل پژوهنده و خاطره نویسی ها و مثال و شاهدهای تصویری کنار یکدیگر قرار گرفته اند تا پنجره ای به چشم انداز ارزنده ی موضوع گشوده شود.