ابعاد و اندازه ی شهرهای امروز چه از نظر جمعیت ساکن و چه از حیث وسعت بی سابقه است. تغییرات عمده ای در ابعاد شهرها، نحوه استفاده از زمین و منابع آن و به دنبال آن اثرات نامطلوب محیطی ناشی از این تغییرات آشکار شده است. برنامه ریزی کاربری اراضی شهری به عنوان هسته ی اصلی برنامه ریزی شهری نقش مهمی در ساماندهی فضایی- مکانی شهرها ایفا می کند و در واقع این مقوله مجموعه فعالیت های است که محیط انسانی را مطابق خواسته ها و نیازهای جامعه شهری سامان می بخشد و به جهت کمک در ارتقاء کیفی شهرنشینی از اهمیت بالایی برخوردار است. در واقع با بررسی سطوح کمی و کیفی کاربری ها در وضع موجود، چگونگی استقرار و توزیع آنها در گذشته و شبیه سازی این کاربری ها در آینده مطمئنا" گامی موثر برای مدیران و مسئولین شهری در برنامه ریزی های آتی خواهد بود. در این پژوهش سعی خواهد شد تا الگوی آتی کاربری اراضی شهرستان اهر مدلسازی شود. روش تحقیق در این مقاله روش ترکیبی متکی بر روشهای تاریخی، توصیفی، همبستگی، علّی- تطبیقی می باشد. تخصیص زمین برای هر کاربری در مدل کلو با توجه به یکسری عوامل صورت خواهد گرفت، در این میان این عوامل موثر بر توسعه هر کدام بر اساس ادبیّات موضوعی، مشاهدات و مطالعات میدانی و نیز مصاحبه با مقامات و برنامه ریزان محلّی مورد شناسایی قرار گرفته است. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق gis و تبیین علل ایجاد تغییرات کاربری اراضی و آزمون فرضیه ها از تحلیلی رگرسیون لوجستیک در محیط spss صورت گرفته است و در نهایت با استفاده از مدل کمّی کلو به پیش بینی الگوهای آتی کاربری اراضی در قالب 2 سناریوی تغییرات آهسته و زیاد پرداخته شده است که نتایج بصورت آلترناتیوهای بصری ارائه شده است.