موضوعاتی که در رادیو پرداخته می شود بسیار گسترده است، یکی از موضوعاتی که با توجه به اهمیت آن، اکثر شبکه ها با آن درگیر هستند موضوعات زنان و خانواده است.با توجه به این که زنان نیمی از جامعه ی ایران را تشکیل می دهند و هم در خانواده و هم در جامعه، نقش به سزایی ایفا می کنند. لذا در این پژوهش در نظر داریم که بررسی کنیم " ساختار زبانی برنامه های رادیویی با موضوع زن و خانواده" چگونه است؟ برای بررسی این موضوع برنامه های رادیویی شبکه ی رادیویی ایران (سراسری) به دلیل گستردگی و عمومیت این شبکه و به دلیل اینکه یکی از شبکه های رادیویی است که گروه خانواده دارد انتخاب شده است و اختصاصاً برنامه های گروه خانواده این شبکه مورد تحلیل قرار گرفته است. هدف این پژوهش این است که مشخص کند بازنمایی زنان در برنامه های رادیویی گروه خانواده رادیو ایران چگونه است؟ آیا در برنامه های این گروه به زنان و مسائل آنان پرداخته می شود؟ در صورتی که پرداخته می شود تصویر مثبتی ارائه شده و یا خیر؟ در این راستا از چارچوب نظری "ون لیوون" استفاده شد، چرا که ون لیوون از طریق مولفه های جامعه شناختی- معنایی بررسی می کند که چگونه کنشگرها بازنمایی می شوند. روش این پژوهش تحلیل گفتمان انتقادی است و زبان برنامه های رادیویی (نوشتار و گفتار کارشناسان) در برنامه های گروه خانوداه رادیو ایران بررسی شد. از یافته های این پژوهش این است که در برنامه های گروه خانواده رادیو ایران، زن با هویت مستقلی مطرح نمی شود و شخصیت زن در قالب خانواده و در نقش های مادر و همسر معنا می یابد و سایر نقش های مطرح شده برای زنان از جمله نقش های اجتماعی، نقش های فرعی محسوب می شود از طرفی گفتار و نوشتار برنامه ها در راستای هویت بخشی به زنان و ارزش دهی به آنان نیست و تلاشی در جهت اصلاح فرهنگ جامعه و رشد منزلت اجتماعی زنان صورت نمی گیرد