در این تحقیق به تحلیل عملکرد ژئوسنتتیکها در زیرسازی و روسازی راه پرداخته شده است. تحلیل با استفاده از روش اجزا محدود توسط نرم افزار plaxis انجام شده است. داده های مربوط به مشخصات ژئوسنتتیکها از محصولات تولید داخل استخراج شده است. در بخش روسازی ، تحلیل عملکرد ژئوسنتتیک ها در برسی جلوگیری از انتقال ترک انعکاسی به آسفالت روکش جدید میباشد؛ و در بخش زیرسازی برسی کاهش نشست و کاهش فشار آب حفره ای میباشد. هدف نهایی دست یافتن به بهترین نوع و بهترین ترکیب قرارگیری ژئوسنتتیک ها در زیرسازی و روسازی راه است. در این تحلیل ها ترکیب دو نوع ژئوسنتتیک انتخاب شده از، 10نوع ژئوتکستایل و یک نوع ژئوگیرید و همچنین محل قرارگیری آنها در مدل مورد برسی قرار گرفته است .همچنین موارد دیگری از قبیل محل قرارگیری نیروی محور چرخ روی ترک، نوع ترک شامل آسفالتی یا آسفالتی – اساسی وحالت زهکشی وغیر زهکشی ژئوتکستایلها نیز مد نظر قرار گرفته است. نتایج بدست آمده از این تحلیلها نشان دهنده اینست که در روسازی با تغییر محل ژئوسنتتیک ها نیروی آن افزایش ولی جابجایی تغیر نمی کند، بحرانی ترین حالت ، ترک آسفالتی – اساسی در حالتی است که نیر و در مجاورت ترک وارد شود. درزیرسازی با نزدیک شدن ژئوسنتتیک به سطح بستر زمین میزان جابجایی و فشار آب حفره ای کاهش پیدا میکند. جابجایی در حالت زهکشی کمتر از حالت بدون زهکش می باشد. با توجه به تحلیل های انجام شده نتیجه گرفته میشود که ، در روسازی بهترین محل قرار گیری ژئوسنتتیک روی آسفالت روکش ترک خورده و در زیرسازی روی سطح بستر زمین است.