این پایان نامه قصد دارد با هدف 1)ارتقاء اثربخشی فرایند مدیریت استراتژیک در سازمانهای رسانه ای خدمت عمومی(pbs) و 2)بررسی میزان کارآمدی مدل مدیریت استراتژیک دیوید برای به کارگیری در سازمانهای رسانه ای ازطریق برسی اسنادی درحوزه های ارتباطات،مدیریت رسانه ، مدیریت استراتژیک و روش گروه کانونی(focus group) با حضور اساتید مدیریت استراتژیک،برخی از مدیران ارشد سازمان صدا وسیما و صاحبنظران مدیریت استراتژیک در سطح کشور،به این سوالا ت اساسی ذیل پاسخ گوید که آیا می توان عیناً از رویکردهای مرسوم مدیریت استراتژیک که تاکنون در سایر صنایع و موسسات بازرگانی مورد استفاده قرار گرفته است، در حوزه سازمان های رسانه ای نیز بهره برد؟ وآیا باتوجه به مفروضات مدل مرسوم مدیریت استراتژیک دیوید نیازمند ارایه مدل جدیدی می باشیم یا خیر؟ و اساسا چه دیدگاههایی در پاسخ به سوال تحقیق وجود دارد وچگونه می توان بر اساس نقاط قوت و ضعف این دیدگاهها، مدلی مناسب و جامع ارائه نمود؟ ویژگیها و بایسته های مدل مطلوب شامل چه مواردی می باشد؟ در پاسخ به سوالات تحقیق خلاء های موجود، وجوه تمایز و تفاوت میان سازمان های رسانه ای و سایر صنایع و پیامدهای منفی عدم وجود یک چارچوب جامع مدیریت استراتژیک در سازمان رسانه ای و تاثیرات نامطلوب آن بر جامعه و بررسی ملاحظات به کارگیری الگوی مدیریت استراتژیک در سازمان های رسانه ای بررسی گردیدو سه دیدگاه1-دیدگاه رادیکال 2-دیدگاه کاملاًجانبدارانه 3- دیدگاه اصلاحی و تطبیقی(دیدگاه محقق) ودلایل آنها در خصوص میزان کارآمدی مدل مدیریت استراتژیک دیوید و ملاحظات به کارگیری آن در سازمانهای رسانه ای شناسایی و بررسی گردیدند. در جمع بندی دیدگاه سوم یعنی دیدگاه اصلاحی و اقتضایی مبنی بر تکامل مدل دیوید و انجام اصلاحات و اضافه نمودن اجزاء و مراحل و ملاحظات جدید به آن، مورد پذیرش اکثریت گروه کانونی قرار گرفت و فرضیه رقیب آن یعنی کارآمدی مدل دیوید به تنهایی برای به کارگیری در رسانه های عمومی ،با اکثریت آراء ناکافی تشخیص داده شد. در نهایت بر اساس دیدگاه سوم و پارادایم تلفیقی مدیریت استراتژیک و با رعایت ملاحظات و الزامات مطرح در این تحقیق الگوی مدیریت استراتژیک در رسانه ارائه گردیده است.