تقریبا هیچکس اهمیت پیشرفت مهارتهای شفاهی دانش آموزان در کلاس از طریق ارایه کنفرانس در مقابل شاگردان دیگر را انکار نمیکند ’ پیشرفتی که از طریق کنفرانس خود دانش آموز ایجاد میشود نه توسط کنفرانس و سخنرانی یکسویه معلم. چون کلاسهای ارایه کنفرانس سنتی ’معلم-محور’ به تدریج جایگاه خود را در مکانهای آموزشی از دست میدهد’ دانستن ماهیت یادگیری فعال و شناختن موانع و مشکلات احتمالی که باعث مقاومت دانش آموزان برای شرکت در فعالیت های شفاهی کلاسی میشود حایز اهمیت است. امروزه از میان ویژگیهای شخصیتی متعدد تاثیرگذار’ ویزگی "درونگرایی" بیشتر مورد بحث است. از طرف دیگر استراتژیهای یادگیری که فراگیران مورد استفاده قرار میدهند’ الزاما باید مورد توجه قرار بگیرند زیرا تمامی این عوامل بهم پیوسته بر روند یادگیری تاثیر میگذارد. مطالعات متعددی صورت گرفته مبنی بر اینکه دانش آموزان درونگرا استراتژیهای یادگیری را ترجیح میدهند که آنها را از یادگیری فعال باز میدارد. استفاده از تکنیک ارایه کنفرانس بسیار حیاتی است زیرا این تکنیک بر نوع انتخاب استراتژیهای یادگیری دانش آموزان تاثیر میگذارد و آنها را به سوی یادگیری فعال سوق میدهد. هدف این تحقیق یافتن هر گونه ارتباط میان ویژگی شخصیتی ذکر شده ’ استراتژیهای غیرمستقیم یادگیری و تکنیک ارایه کنفرانس توسط دانش آموزان درونگرا میباشد. افراد مورد مطالعه دانش آموزان پیش دانشگاهی نمونه دختر بودند. از میان دانش آموزان دو کلاس – بر اساس تست شخصیت شناسی معتبری که توسط مارتی اولسن لنی تهیه شده بود – هجده نفر به عنوان دانش آموز درونگرا انتخاب شدند. سپس این افراد در یک تست بسیار معتبر استراتژی یادگیری زبان که توسط ربکا اکسفورد تدوین شده بود دو بار شرکت کردند ’ یکبار در ابتدای ترم و بار دوم در پایان دوره آموزشی. از آنجایی که تست کولموگروف – اسمیرنوف ثابت کرد که نمونه آماری در این مطالعه پارامتریک نمیباشد’ از تست های غیر پارامتریک ویل کاکسون و مک نمار استفاده شد تا ارتباط بین ارایه کنفرانس دانش آموزان و کاربرد استراتژیهای یادگیری آنها روشن گردد.