هدف از این پژوهش، تبیین میزان شادکامی از طریق حمایت اجتماعی و حرمت خود در سالمندان مقیم مراکز شبانه روزی در مقایسه با سالمندان مقیم در خانه می باشد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. در این مطالعه، از 120 نفر آزمودنی، 60 نفر سالمندان مقیم مراکز شبانه روزی شهر شیراز و 60 نفر سالمند مقیم خانه از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و از طریق پرسشنامه های جمعیت شناختی، حمایت اجتماعی واکس و همکاران، شادکامی آکسفورد و حرمت خود روزنبرگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور استیودنت برای مقایسه دو گروه مستقل و t تحلیل داده های پژوهش از آزمون های همبستگی پیرسون، آزمون رگرسیون چند متغیره به شیوه همزمان بهره گرفته شد. یافته های تحقیق حاکی از وجود رابطهء معنادار بین حمایت اجتماعی، حرمت خود و شادکامی در دو گروه سالمندان مقیم در خانه و مقیم مراکز شبانه روزی می باشند. همچنین نتایج حاکی از وجود تفاوت معنادار در دو گروه سالمندان مقیم در خانه و سالمندان مقیم مراکز شبانه روزی در متغیرهای حمایت اجتماعی، حرمت خود و شادکامی است .(p< 0/ 01) نتایج رگرسیون چند متغیره به شیوه همزمان نیز نشان می دهد که حمایت اجتماعی و حرمت خود، شادکامی را در دو گروه تبیین می کند و این تبیین در گروه سالمندان مقیم مراکز شبانه روزی و سالمندان مقیم در خانه متفاوت است. سالمندان مقیم در خانه از لحاظ حمایت اجتماعی، شادکامی و حرمت خود نسبت به سالمندان مقیم مراکز شبانه روزی در وضعیت بهتری هستند.