چکیده این تحقیق به منظور تعیین بهترین رقم گرده زا برای تلقیح ارقام میشن و زرد توسط ارقام کایلتر، آمیگدال، کرونایکی، بلیدی، میشن و زرد در طی سال های 89-1388 در باغ کلکسیون زیتون مرکز تحقیقات کشاورزی استان گلستان انجام گرفت. آزمایشات از طریق طرح فاکتوریل و بر پایه طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار انجام شد. گل های ارقام زیتون میشن و زرد به روش دستی با دانه گرده ارقام کرونایکی، بلیدی، آمیگدال، کایلتر، زرد، میشن گرده افشانی شدند. صفات اندازه گیری شده شامل میوه بندی اولیه، میوه بندی نهایی، ضریب باروری و شاخص سازگاری بودند. نتایج این صفات با نتایج گرده افشانی آزاد و خودگرده افشانی مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که نوع دانه گرده تشکیل میوه در ارقام زرد و میشن را تحت تاثیر قرار داده بطوری که دگرگرده افشانی می تواند تشکیل میوه را بطور معنی داری افزایش دهد (01/0p<). با توجه به شاخص باروری و شاخص سازگاری بهترین گرده زا برای رقم میشن در طی دو سال بر حسب اولویت رقم بلیدی و دگرگرده افشان آزاد و کمترین آن در تیمار خودگرده افشانی و استفاده از دانه گرده رقم میشن بود که نشان دهنده وجود خودناسازگاری در این رقم است. همچنین بهترین رقم گرده زا برای رقم زرد در طی دو سال به ترتیب تیمار دگرگرده افشان آزاد و رقم میشن و کمترین آن در آمیگدال، کایلتر و خودگرده افشانی مشخص شدند. نتایج کشت دانه گرده در دو محیط کشت متفاوت حاوی ساکارز و اسید بوریک که حاوی مقداری ساکارز نیز بود نشان داد که پس از گذشت 9، 12 و 24 ساعت از کشت دانه های گرده در صفات درصد جوانه زنی و طول لوله گرده نه تنها محیط کشت اسید بوریک نسبت به محیط کشت ساکارز برتری داشت بلکه در صفات مذکور بر حسب اولویت ارقام میشن، زرد و بلیدی نسبت به سایر ارقام برتری داشتند و ارقام کایلتر، آمیگدال و کرونایکی دارای درصد جوانه زنی و طول لوله گرده پایین بودند. نتایج این تحقیق می تواند در افزایش عملکرد باغات زیتون استان گلستان و نیز برنامه تولید نهال به کار رود. واژه های کلیدی: زیتون، گرده زا، خودناسازگاری گرده، گرده افشانی، کشت دانه گرده

چکیده به منظور مطالعه تأثیر انواع بستر و تاریخ کاشت بر میزان تولید عملکرد بذر ریحان در طی سال های 92- 91 آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور بستر در چهار سطح (ورمی کمپوست، پرلیت +کوکوپیت، مخلوط خاک گلدانی و شاهد یا کنترل) و تاریخ کاشت در دو سطح (27 فروردین و 18 اردیبهشت) با 4 تکرار در شهرستان کلاله اجرا شد. زمانی که 80 درصد بوته ها به گل رفتند، تعداد 5 بوته رقابت کننده از هر تیمار پس از حذف اثر حاشیه در سطح باقیمانده هر کرت به طور تصادفی انتخاب و صفات رویشی شامل ارتفاع بوته، فاصله بین گره ها، تعداد گره در بوته، تعداد شاخه های فرعی، سطح برگ، شاخص سطح برگ و وزن کل برگ در بوته با ترازوی حساس تعیین شد. سپس بوته های برداشت شده در تاریکی و در دمای 25 درجه سانتی گراد قرار گرفته و پس از آن صفاتی مانند وزن خشک اندازه گیری شد. پس از حذف حاشیه و خشک شدن یک سوم بالایی بوته ها و رسیدن کامل بذور، تعداد 10 بوته رقابت کننده از هر تیمار، جمع آوری بذور صورت گرفت که در این زمان متغیرهای قابل اندازه گیری شامل طول گل آذین، تعداد گل آذین، تعداد بذر در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه در هکتار بود و پس از تمیز کردن و عبور دانه ها از الک، وزن آنها با ترازوی حساس اندازه گیری شد.