پژ وهش حاضربه منظور بررسی تاثیر الگوی تدریس تغییر مفهومی بر مفهوم کار و انرژی و مقایسه آن با الگوی تدریس سنتی انجام گرفته است. جامعه آماری این پژوهش همه ی دانش آموزان پسر پایه دوم مقطع متوسطه شهرستان قرچک در استان تهران که در سال تحصیلی 89-88 مشغول تحصیل بوده اند ،می باشد. نمونه های انتخاب شده جزءنمونه های در دسترس هستند ( دو کلاس 25 نفری ودو کلاس 24 نفری )،که دو گروه برای نمونه آزمایشی و دو گروه برای نمونه کنترل انتخاب شده اند. دو گروه آزمایشی تدریس با الگوی تغییر مفهومی را تجربه می کنند و یکی ازآنها پیش آزمون دریافت می کند ودیگری پیش آزمون دریافت نمی کند . به همین ترتیب دو گروه کنترل تدریس به روش سنتی را تجربه می کنند. یکی ازآنها نیز پیش آزمون دریافت می کند ودیگری پیش آزمون دریافت نمی کند. ابزار اندازه گیری متغیرها شامل آزمون پیشرفت تحصیلی و پرسش نامه نگرش سنج بوده است. برای سنجش روایی آنها از نظرات اساتید و کارشناسان استفاده شده است.پایایی ابزار یادگیری70/ و برای نگرش72/ بوده است.که با استفاده از روش آلفای کرونباخ بررسی شده است. از شاخص های مرکزی و پراکندگی و آزمونهای t و همبستگی برای آزمون فرضیه ها استفاده شد. نتایج نهایی پژوهش نشان می دهد که شیوه تدریس تغییر مفهومی نسبت به شیوه تدریس سنتی در میزان یادگیری مفاهیم فیزیک ، میزان نگرش و علاقه مندی دانش آموزان نسبت به فیزیک وهمچنین در کشف کج فهمی ها و اصلاح آنها،برتری دارد. با توجه به ساختار الگوی تدریس تغییر مفهومی و نتایج پژوهش،استفاده از این روش تدریس در آموزش مفاهیم فیزیک و تجدید نظر در محتوای کتب درسی و ساعات آموزشی درس فیزیک لازم و ضروری به نظر می رسد.