تحقیقات عددی پیشین بر روی رفتار لرزه ای عوارض توپوگرافی عمدتاً به انواع منفرد آنها محدود بوده است. در همین حال نگاه واقع بینانه به طبیعت اطراف نشان می دهد که تنوع و پیچیدگی ناهمواری های سطح زمین بسیار بیشتر است و عوارض توپوگرافی غالبا به شکل مرکب ظاهر می شوند. هدف این بررسی ارزیابی رفتار لرزه ای تپه های دوبعدی نیم سینوسی مجاور است که در برابر امواج مهاجم قائم برشی (sv) قرار گرفته اند. پاسخ دادن به سوالاتی نظیر آنکه آیا می توان تپه های مرکب را با مدلهای منفرد معادلسازی نمود و یا اینکه نتایج بدست آمده تا چه اندازه ما را به آنچه در مشاهدات تجربی دیده می شود نزدیکتر خواهد کرد، ما را در رسیدن به هدف فوق یاری می کند. نتایج بدست آمده از مطالعات حساسیت سنجی عددی بیانگر آن است که الگوی کلی رفتار لرزه ای تپه های مرکب مجاور با حالت تپه منفرد مشابه است. نفس مجاورت تپه ها با یکدیگر، پتانسیل بزرگ نمایی قله ها و کوچکنمایی کناره ها را افزایش می دهد. با این حال نمی توان تپه های مرکب چندگانه را با یک تپه منفرد دارای نسبت شکلی دیگر معادل سازی کرد. همچنین اگرچه فضای میان دو تپه به لحاظ کیفی رفتاری شبیه رفتار دره منفرد دارد، اما به لحاظ کمی نمی توان آن را با یک دره ی دارای نسبت شکل معادل شبیه سازی کرد. بطور کلی تپه های دارای نسبت شکل بزرگتر اثر بیشتری بر تپه های کوچکتر داشته و نحوه قرارگیری تپه ها در کنار یکدیگر نیز روی پتانسیل بزرگنمایی اثرگذار می باشد. ایجاد فاصله بین تپه ها پتانسیل بزرگنمایی و کوچکنمایی را در نقاط مختلف تپه ها افزایش می دهد. مقایسه داده های بدست آمده در این مطالعه با مطالعات تجربی انجام شده در ادبیات فنی نیز نشان می دهد که در نظر گرفتن اثر مجاورت تپه ها نتایج را به واقعیت نزدیکتر می نماید اگر چه لزوم درنظر گرفتن سایر پیچیدگیهای طبیعی کماکان احساس می شود.