چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی دیدگاه معلمان و والدین در خصوص میزان اثر بخشی روش ارزشیابی توصیفی بر دانش آموزان از دبستانهای شهر تهران در سال تحصیلی 90-89 انجام گرفته است . نمونه آماری در این پژوهش شامل تعداد 341 نفر از معلمان و 384 نفر از والدین دانش آموزان می باشد که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی وبه صورت پیمایشی می باشد. داده ها با 2 روش توصیفی (ترسیم جداول فراوانی و تعیین شاخص های گرایش های مرکزی و پراکندگی در خصوص هر یک از مولفه ها) و استنباطی (استفاده از آزمون خی دو و من ویتنی) تجزیه و تحلیل شده اند نتایج تحقیق نشان می دهد: از دیدگاه معلمان و والدین ارزشیابی توصیفی در کاهش اضطراب دانش آموزان تأثیر دارد و میزان این تأثیر از دیدگاه معلمان بیش از والدین است. از دیدگاه معلمان و والدین ارزشیابی توصیفی در بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تأثیر دارد ولی از دیدگاه والدین تأثیر ارزشیابی توصیفی در افزایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بیشتر است. معلمان از اجرای ارزشیابی توصیفی رضایت زیادی ندارند اما والدین از اجرای این طرح راضی می باشند. در نهایت می توان نتیجه گرفت که از دیدگاه معلمان و والدین اجرای ارزشیابی توصیفی سبب کسب اضطراب و افزایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان گردیده و درمجموع والدین از اجرای این طرح رضایت دارند. واژه های کلیدی: ارزشیابی توصیفی، اضطراب ،پیشرفت تحصیلی ،اثر بخشی