در این تحقیق دو ترکیب مزوپور 48 mcm- با ساختار مکعبی و 41 mcm- با ساختار شش ضلعی سنتز شده و سپس سطح آن ها به دو روش اصلاح گردید. ابتدا از ترکیب آمینی تترا دسیل آمین استفاده شد و از طریق بر همکنش زنجیره ی هیدروکربنی آن با سورفکتنت موجود در حفره های mcm سطح عامل دار شد. در روش دوم آمینو-اتیل آمینوپروپیل تری متوکسی سیلان استفاده شد که می تواند از قسمت گروه سیلان ساختار خود با سطح شبکه سیلیکاتی mcm اتصال کووالانسی برقرارکند. مراحل سنتز و اصلاح جاذب ها با استفاده از روش های پراش اشعه ی x (xrd)، فلورسانس اشعه ی x (xrf)، طیف سنجی مادون قرمز با تبدیل فوریه (ft-ir)، تجزیه حرارتی(tg) و تجزیه حرارتی مشتقی (dtg) دنبال شد. از این جاذب های سنتز شده برای جذب کاتیون فلزات سنگین از محلول های آبی استفاده شد. در آغاز تأثیر عوامل مختلف شامل ph، زمان تماس جاذب و محلول، دما و مقدار جاذب بررسی گردید و میزان جذب فلزات سنگین cu , cd, co و pb با استفاده از روش اسپکترومتری جذب اتمی اندازه گیری شد. مشاهده شد که ترتیب جذب این کاتیون ها توسط جاذب های سنتز شده به صورت cd < pb < co < cu می باشد و نتایج حاصل از آزمایشات جذب فلزات از ایزوترم لانگمویر پیروی می کند که تک لایه بودن جذب را نشان می دهد. با استفاده از این ایزوترم ظرفیت جاذب ها برای هر یک از فلزات مورد بررسی تعیین گردید. قابلیت استفاده مجدد جاذب های اصلاح شده به روش کووالانسی مورد آزمایش قرار گرفت. این جاذب ها پس از شش مرتبه تکرار فرایند جذب، 90% ظرفیت اولیه خود را دارا بودند. بررسی های سینتیکی نشان داد که فرایند کلی جذب سریع بوده و از مدل شبه مرتبه دوم پیروی می کند. هم-چنین با استفاده از رابطه وانت هوف کمیت های ترمودینامیکی جذب محاسبه شدند. مطالعه ی ترمودینامیکی جذب، گرماگیری و خودبه خودی بودن فرایند را نشان داد.