چکیده این پژوهش، به منظور بررسی رابطه اضطراب اجتماعی با سلامت روان دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شده است. روش مورد استفاده در این تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. بدین منظور ، از میان کلیه دانشجویان دانشگاه شهید باهنر شهر کرمان (18658 نفر) ، با استفاده از روشهای نمونه گیری تصادفی - طبقه ای (با تخصیص مناسب) 384 نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها ، از پرسشنامه های اضطراب اجتماعی(spi) و سلامت عمومی (ghq-28) ، استفاده شده است . داده های بدست آمده از پرسشنامه ها ، با استفاده از روشهای آمارتوصیفی( فراوانی و درصد، میانگین، میانه ، مد و جداول) و نیز روشهای آمار استباطی (آزمون های خی دو استقلال، آزمونهای همبستگی کندال واسپیرمن، uمان ویتنی،کروسکال والیس و تحلیل لگ خطی) خلاصه و تحلیل گردید. یافته های پژوهش حاکی از آن است که در سطح معناداری 05/0 ، بین اضطراب اجتماعی و هم چنین بین تمامی مولفه های آن با سلامت روان دانشجویان رابطه معنی داری وجود دارد. در ضمن، بین اضطراب اجتماعی و سلامت روان با توجه به جنسیت رابطه معنادار و با توجه به رشته تحصیلی، در میان دانشجویان علوم انسانی و فنی و مهندسی رابطه معنادار وجود دارد، ولی در دانشجویان علوم پایه رابطه معنادار نبود. همچنین یافته ها نشان داد که اضطراب اجتماعی دختران کمتر از پسران و نمره سلامت روان در دو جنس یکسان بود؛ و اینکه اضطراب اجتماعی دانشجویان علوم انسانی و فنی و مهندسی کمتر از دانشجویان علوم پایه و سلامت روان آنها یکسان بود.