چکیده: این رساله به بررسی روشها و تمرینهای کمدی نویسی خلاق می پردازد. در این تحقیق تمرکز بر روشها و نظریه های ملوین هلیتزر است؛ خصوصا نظریه شش عنصر کمیکی که از دیدگاه او در تمامی انواع متون کمیک وجود دارد : نشانگاه-خصومت، رئالیسم- اغراق، و هیجان-غافلگیری. علاوه بر این در این متن لطیفه های ملا نصرالدین نیز بررسی شده است. بخشی از این بررسی مربوط است به چیستی "ملانصرالدین" به عنوان یک هویت کمیک، و بخش دیگری نیز اختصاص دارد به بررسی این شش عنصر در لطیفه ها، و روایت های مختلفی که از یک لطیفه ی واحد در متون مختلف وجود دارد. سپس به این سوال پاسخ داده شده است که چرا مردم برخی از ملل به برخی جک ها و لطیفه ها با شدت تمام می خندند ولی همین جک یا لطیفه اگر در فرهنگ یا زبان یا منطقه ی جغرافیایی دیگری نقل شود، هیچ خنده ای را بر نمی انگیزد. با هدف شناخت علت ضعف برخی متون کمدی کلاسیک ایرانی، شش عنصری که از هلیتزر نام برده شد، در دو نمایشنامه ی فارسی "جعفر خان از فرنگ آمده" و " تئاتر کریم شیره ای" و دو نمایشنامه ی جهانی " تردستیهای اسکاپن" اثر ژان باپتیست مولیر و " کیمیاگر" اثر بن جانسن بررسی شده است. و در نهایت بار دیگر با استفاده از شش عنصر هلیتزر و تکنیکهایی که برای نگارش خلاق کمدی پیشنهاد می دهد، و نیز استفاده از نظریه های دیگری همچون نظریه های هانری برگسون و اندرواستات در باب خنده و کمدی، تمرینهایی برای نوشتن کمدی ارائه شده است. در بخش عملی رساله، با به کار گرفتن تمرین ها و آموزه های هلیتزر نمایشنامه ای کمدی نوشته شد با اقتباس از هویت و دنیای ملانصرالدین و با تصور این هویت در شرایط اجتماعی کنونی ایران، و با عنوان ملا نصرالدین.