نام پژوهشگر: مژگان رسا

بررسی مقایسه ای روش های مختلف بهبود کیفیت خمیر کاغذ occ
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان - دانشکده جنگلداری و مهندسی چوب و کاغذ 1390
  مژگان رسا   حسین رسالتی

استفاده از کارتن های کنگره ای کهنه occ)) در تولید کاغذ و مقوا به دلایل اقتصادی و زیست محیطی، به عنوان یک راهکار موثر، مورد توجه جدی سازندگان کاغذ قرار گرفته است. ویژگی های مقاومتی خمیر کاغذ بازیافتی به علت تخریب الیاف طی بازیافت های مکرر و تغییر در خصوصیات فیزیکی و سطحی الیاف به شدت کاهش می یابد. از این رو روش های مختلفی برای افزایش پتانسیل پیوندیابی الیاف و بهبود کیفیت کاغذهای بازیافتی مورد بررسی قرار گرفته است. در تحقیق حاضر روش های مختلف برای بهبود ویژگی های خمیر کاغذ occ شامل: 1- تیمار پالایش، 2- استفاده از نشاسته کاتیونی و کربوکسی متیل سلولز به عنوان مواد افزودنی مقاومت خشک، 3- تیمار شیمیایی کربوکسی متیل دار کردن الیاف، 4- استفاده از خمیر الیاف بلند رنگ بری نشده و 5- تیمار جزء جزء سازی الیاف بررسی گردید. پالایش در سه سطح درجه روانی csf 250، 300 وml, csf 350، نشاسته کاتیونی در سه سطح (5/0، 1 و 5/1 درصد)، cmc در سه سطح (25/0، 5/0 و 1 درصد) و ترکیب 5/0 درصد cmc به همراه 1، 5/1 و 2 درصد نشاسته مورد بررسی قرار گرفت. تیمار شیمیایی کربوکسی متیل دار کردن الیاف خمیر بر روی خمیر پالایش نشده و نیز قبل و بعد از پالایش خمیر صورت گرفت. از خمیر الیاف بلند در سه سطح (5، 10 و 15 درصد) به تنهایی و نیز در ترکیب با 1 درصد نشاسته کاتیونی استفاده گردید. خمیرکاغذ occ اولیه به دو بخش با نسبت وزنی 70 درصد بخش الیاف بلند (مجموع مش های 48+ و 100+) و 30 درصد بخش الیاف کوتاه (مش 100-) جزء جزء سازی گردید و سپس بخش الیاف بلند آن در سه سطح درجه روانی (400، 350 و 300) پالایش گردید و با همان نسبت وزنی 70 به 30 با بخش الیاف کوتاه ترکیب شد. نتایج نشان داد که تمامی تیمارهای مذکور به طور معنی داری باعث بهبود ویژگی های مقاومتی خمیر کاغذ occ شدند. تیمارهای بهینه به لحاظ خواص مقاومتی مطلوب از روش های ذکر شده و بر اساس معادلات نرمال سازی انتخاب شدند. بر این اساس، تیمارهای پالایش در درجه روانی csf 250، نشاسته کاتیونی در سطح مصرف 5/1درصد، cmc به تنهایی در سطح مصرف 5/0 درصد و در ترکیب با 2 درصد نشاسته کاتیونی، خمیرالیاف بلند به تنهایی در سطح مصرف 15 درصد و در ترکیب با 1 درصد نشاسته کاتیونی در هر دو خمیر پالایش نشده و پالایش شده، کربوکسی متیل دار کردن الیاف قبل از پالایش و تیمار جزء جزء سازی در سطح درجه روانی 300، حداکثر خواص مقاومتی را در هر یک از روش های مورد مطالعه به خود اختصاص دادند. در مجموع تیمار مربوط به ترکیب 1 درصد نشاسته کاتیونی و 15 درصد الیاف بلند در خمیر پالایش شده و تیمار مربوط به ترکیب 2 درصد نشاسته کاتیونی و 5/0 درصد کربوکسی متیل سلولز در خمیر پالایش شده به ترتیب بهترین تیمارها در بهبود کیفیت خمیر کاغذ occ می باشند. واژه های کلیدی: پالایش، نشاسته کاتیونی، کربوکسی متیل سلولز، جزء جزء سازی الیاف، occ، بهبود مقاومت