مهندسی ترافیک به عنوان ابزاری برای مدیریت بهینه منابع در شبکه استفاده می شود. مسیریابی روی مسیرهای چندگانه و توزیع متعادل ترافیک روی این مسیرها از جمله راهکارهایی هستند که در جهت استفاده بهینه از منابع موجود در شبکه پیشنهاد شده اند. از طرفی با رشد نیازهای کاربران و تنوع سرویس ها با نیازمندی های کیفیت سرویس متفاوت، ضرورت ایجاد مکانیزمی که بتواند تنوع سرویس مطلوب را با ضمانت های کیفیت سرویس ابتدا تا انتها فراهم کند احساس می شود. به علاوه با ایجاد چنین مکانیزم هایی فراهم شدن بستری جهت رسیدن به شبکه های نسل آینده سرعت بخشیده می شود. از بین مکانیزم های ایجاد کیفیت سرویس، معماری سرویس های متمایز می تواند به همراه یک الگوریتم کنترل پذیرش ارتباط مناسب علاوه بر ایجاد تنوع سرویس و تضمین کیفیت سرویس ابتدا تا انتها از گسترش پذیری مطلوبی نیز برخوردار باشد. در این رساله تلفیق یک الگوریتم کنترل پذیرش پایانه ای مناسب و یک الگوریتم توزیع متعادل بار در بین مسیرهای چندگانه منجر به افزایش توان عملیاتی شبکه و کاهش تاخیر ابتدا تا انتهای بسته های داده در مقایسه با مسیریابی روی یک مسیر می شود. الگوریتم کنترل پذیرش پایانه ای به کار رفته از دو فاز کاوش و ارسال بسته های داده تشکیل شده است. مزیت الگوریتم توزیع بار پیشنهادی، استفاده از اطلاعات شبکه جمع آوری شده توسط الگوریتم کنترل پذیرش پایانه ای است که با همکاری مسیریاب های شبکه و ارسال بسته های کاوشگر صورت می گیرد. با عبور بسته های کاوشگر در طول مسیر، هر مسیریاب گزارشی از وضعیت کلاس های سرویس خود را در اختیار بسته کاوشگر قرار می دهد و در صورت توانایی کلاس سرویس درخواستی کاربر را ارائه می دهد، در غیر این صورت اگر کاربر موافق باشد کلاس های سرویس پایین تر را به ترتیب بررسی می کند. اگر کلاس های سرویس پایین تر دردسترس نباشند درخواست کاربر رد می شود. با عبور بسته های کاوشگر از تک تک مسیریاب ها و قرار دادن اطلاعات مربوط به کلاس دردسترس هر مسیریاب در بسته های کاوشگر بردار سرویس هر مسیر شکل می گیرد. بنابراین تصمیم گیری پیرامون نحوه توزیع بار متناسب با وضعیت ازدحام مسیرهای موجود در شبکه صورت می گیرد. استفاده از پارامترطول بافر مسیریاب ها به عنوان معیار تقسیم بار، تخمین خوبی از میزان تاخیر و احتمال تلفات بسته های داده در هر مسیر می باشد و در نهایت منجر به پیش بینی معقولی از وضعیت ازدحام مسیرهای چندگانه و در نتیجه تقسیم جریان های داده متناسب با منابع دردسترس در هر مسیر می شود. مضاف بر این که قبل از ارسال بسته های داده، در فاز کاوش از پارامتر تاخیر ابتدا تا انتها به عنوان معیار انتخاب مناسب ترین مسیرها برای تقسیم ترافیک استفاده می شود. شبکه پیشنهادی در opnet پیاده سازی شد. به منظور نشان دادن عملکرد الگوریتم پیشنهادی، دو سناریوی مختلف مورد مقایسه قرار گرفتند: مسیریابی روی یک مسیر و مسیریابی روی مسیرهای چندگانه. نتایج شبیه سازی تاییدی بر بهبودهای انجام گرفته در زمینه مدیریت ترافیک توسط الگوریتم پیشنهادی است