نام پژوهشگر: احمد احسانی

مطالعه اثر نانو ذرات سیلیس، میکرو سیلیس و خاکستر بادی بر جنبه های مقاومتی، دوامی و ریزساختاری خمیر سیمان سخت شده و بتن
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه بوعلی سینا - دانشکده مهندسی 1388
  احمد احسانی   محمود نیلی

تحقیق حاضر نتایج مطالعه آزمایشگاهی تاثیر نانو ذرات سیلیس به همراه پوزولان های میکرو سیلیس و خاکستر بادی بر جنبه های مقاومت، دوام و ریزساختار خمیر سیمان و بتن را نشان می دهد. در این تحقیق از دو نوع نانو سیلیس، شامل نانو سیلیس کلوئیدی و پودری به ترتیب با قطر متوسط ذرات بیشتر و کمتر از 50 نانو متر، با حضور میکرو سیلیس و خاکستر بادی با مقادیر مختلف جایگزینی بخشی از سیمان مصرفی در ساخت مخلوط های خمیر سیمان و بتن با نسبت آب به مواد سیمانی 45/0 استفاده شده است. در بررسی جنبه های مقاومت، خواص مقاومت فشاری و کششی؛ در مطالعه جنبه های دوام، خواص جذب آب حجمی و مویینه، مقاومت الکتریکی و دوام بتن در برابر سیکل های ذوب و انجماد؛ و در نهایت جنبه های ریز ساختاری شامل تحلیل پراش پرتو ایکس، تحلیل میکروسکوپ الکترونی روبشی و طیف سنجی eds، مورد آزمایش و ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که نانو سیلیس کلوئیدی به همراه میکرو سیلیس موجب افزایش آهنگ کسب مقاومت فشاری در سنین مختلف، کاهش جذب آب حجمی و آهنگ جذب آب مویینه و افزایش چشمگیر در مقاومت الکتریکی مخلوط های بتنی می گردد، به گونه ای که بهترین خواص، مربوط به مخلوط حاوی 5/1 درصد نانو سیلیس و 6 درصد میکرو سیلیس بوده است. نتایج مطالعات نانو سیلیس پودری نیز نشان می دهد که جایگزینی مقادیر مختلف نانو سیلیس به تنهایی و یا به همراه میکرو سیلیس (به استثنای مقادیر بیش از 5 درصد وزنی) موجب بهبود مقاومت فشاری و مقاومت کششی و آهنگ کسب مقاومت به ویژه در سنین کوتاه مدت، کاهش میزان جذب آب حجمی و آهنگ جذب آب مویینه و افزایش محسوس مقاومت ویژه الکتریکی در مخلوط های خمیر سیمان و بتن شده است. نانو سیلیس موجب فعال سازی پوزولان خاکستر بادی در آهنگ کسب مقاومت فشاری به ویژه در سنین کوتاه مدت شده است. در تمامی آزمایش ها مقادیر زیاد نانو سیلیس (بیش از 5 درصد وزنی)، با یا بدون میکرو سیلیس و خاکستر بادی، اثر نامطلوبی بر خواص مورد مطالعه مخلوط های خمیر سیمان و بتن داشته است. نتایج آزمایش دوام بتن در برابر سیکل های ذوب و انجماد نشان می دهد که نه تنها میکروسیلیس، بلکه هر دو نوع نانو سیلیس کلوئیدی و پودری نیز اثر مطلوبی در بهبود دوام بتن در برابر ذوب و انجماد نداشته اند. همچنین نتایج آزمایش های مقاومت فشاری، جذب آب حجمی، تحلیل پراش پرتو ایکس و تحلیل تصاویر میکروسکوپ الکترونی و طیف سنجی eds نشان می دهد که استفاده از نانو سیلیس (به ویژه به مقدار 3و 5 درصد وزنی) در مخلوط های با یا بدون میکرو سیلیس و خاکستر بادی، از طریق کاهش منافذ و بلور های هیدروکسید کلسیم، موجب بهبود کیفیت ناحیه سطح مشترک خمیر سیمان و سنگدانه ها (ناحیه انتقال) در بتن شده است.

نقش سیاسی و فرهنگی بهائیت در دوره پهلوی اول
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام - دانشکده علوم اجتماعی 1389
  مجید باقریان   سیدحسین فلاح زاده

بهائیت فرقه ای با گرایشات سیاسی و مذهبی بوده که با توجه به شرائط اجتمایی جامعه عصر قاجار ،نمودار گردید . این فرقه با الهام از بابیه شکل گرفت و بابیه نیز با الهام از شیخیه بوجود آمد . بهائیت که بر گرفته از عقاید انحرافی باب بود توانست با پشتوانه استعمار روس و در ادامه بریتانیا نقش بسیار مهمی را در انحراف دینی در جهان اسلام بازی نموده و مخصوصا در فکر ضربه بع تشیع بودند . بر این اساس بهائیان که در دوره قاجار از موقعیت مناسبی در حکومت برخوردار نبوده و مورد فشار حکومت و مقابله روحانیت آگاه بوده اند به دلیل حمایت استعمار و همراهی برخی سیاست مداران داخلی در دوره رضا شاه ، توانستند تا در جریان حکومت نقش داشته و شخص شاه از آنان حمایت می نمود . حضور عناصر مهم بهائی در جریان حکومت پهلوی و باور رضاشاه به باور های بهائی چون کشف حجاب و مقابله با روحانیت شیعه ،دلیل مشخصی مبنی بر نقش مهم سیاسی و فرهنگی بهائیت در دوره پهلوی اول دارد .

بررسی تطبیقی فرهنگ سیاسی مردم ایران در قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران
پایان نامه 0 1378
  احمد احسانی   حمید احمدی

رفتار سیاسی در یک جامعه، ریشه در یک سلسله باورها، ارزش ها و احساسات دارد که این امور تحت تاثیر تحولات سیاسی - اجتماعی دچار تغییر می گردند. با توجه به این، وقوع انقلاب اسلامی موجب تجدیدنظر در دیدگاهها و سمت گیری های مردم نسبت به نظام سیاسی و سیاست گردید. در این راستا در این تحقیق سعی بر این بوده که با شناخت فرهنگ سیاسی مردم ایران در قبل و بعد از انقلاب اسلامی، تغییراتی که صورت گرفته است، بیان گردد. براین اساس، در ترسیم فرهنگ سیاسی در این دو مقطع با استفاده از دهیافت آلموند و همکارانش گرایش های مردم نسبت به نظام سیاسی در سه سطح آن یعنی: نظام، فرآیند، سیاستگذاری مورد بررسی قرار گرفت. در سطح نظام مشروعیت حکومت مهمترین مساله می باشد. زیرا اطلاعات و رویگردانی مردم از حکومت منوط به ارزیابی مثبت و یا منفی مردم نسبت به نظام سیاسی است. با توجه به این، مردم در بعد از انقلاب بخلاف قبل از آن با رغبت از نظام سیاسی، اطلاعات و پشتیبانی دارند. و در نتیجه در میزان وفاداری نسبت به نظام در قبل و بعد از انقلاب این تفاوت به چشم می خورد. در سطح فرآیند، اصلی ترین محور، مشارکت می باشد و اعتماد سیاسی اصلی ترین زمینه ایجاد مشارکت است. با توجه به این، در قبل از انقلاب اسلای، به دلیل غلبه عنصر استبداد در نظام سیاسی و عدم اعتماد مردم نسبت به نظام، در نتیجه انگیزه مشارکت کمتر بوده و در سال های انقلاب با افزایش آگاهی مردم، ایجاد خودباوری در مردم و برقراری نظام سیاسی جدید، اعتماد بین مردم و نظام، ایجاد گردید و در نتیجه آن، افزایش مشارکت سیاسی مردم در بعد از انقلاب اسلامی بود. در سطح سیاستگذاری این مساله که چه موضوعاتی برای مردم قابل اهمیت است، بیان گردید که با توجه به استبداد و تهاجم خارجی به عنوان دو عامل ناامنی در تاریخ ایران، دستیابی به امنیت از مسائل قابل اهمیت بوده است ولی با این حال به معنای نادیده گرفتن موضوعات دیگر نبوده است. چنانکه تحولات از مشروطه تا انقلاب اسلامی بیانگر این است که مردم درجهت عدالت خواهی و آزادی خواهی نیز تلاش داشته اند. همچنانکه که وقوع انقلاب اسلامی دلالت بر این مساله دارد. بنابراین بطور کلی می توان گفت میزان حمایت یا بی اعتنایی مردم به نظام سیاسی، میزان آگاهی نسبت به آن و همچنین میزان اعتماد ومشارکت سیاسی و... قبل و بعد از انقلاب با هم تغییر کرده است با توجه به این متغیرها، علیرغم وجود بعضی از عناصر فرهنگ سیاسی مشارکتی در فرهنگ سیاسی مردم ایران و ظهور آن در بعضی از مقاطع، با این حال تا قبل از انقلاب اسلامی، فرهنگ تبعی عنصر غالب بوده است که البته دوران طولانی نظام استبدادی در استمرار این فرهنگ موثر بوده است. لذا مردم بصورت محدود و منفعلانه در امر سیاست شرکت می کردند. پیروزی انقلاب اسلامی و شرکت مردم در آن، خود نشانه تغییر در فرهنگ سیاسی است. بنابراین فرهنگ سیاسی تبعی دچار تغییر گردید. و به صورت فرهنگ سیاسی تبعی - مشارکتی درآمد که نتیجه آن، مردم نسبت به نظام سیاسی احساس بیگانگی نداشته و از لحاظ روانی به این باور رسیدند که می توانند در امر سیاست موثر باشند. با توجه به این تغییرات فرآیند مشارکت در ایران در یک دوره گذار از مشارکت منفعل به مشارکت فعال به سر می برد. لذا باید در نهادینه کردن مشارکت سیاسی و گسترش فرهنگ سیاسی مشارکت جویانه کوشش نماییم.