ترافیک یکی از مشکلات اصلی زندگی در شهرهای بزرگ می باشد، تهیه سامانه های اطلاعاتی راهنمای مسافر بمنظور نمایش پتانسیل و ظرفیت های موجود در حمل و نقل عمومی و همچنین ارائه مسیرهای مطلوب مابین مبدأ و مقصد انتخابی کاربر و ... می تواند در ارتقا سطح کیفیت ناوگان حمل و نقل عمومی و در نتیجه کاهش ترافیک موثر باشد. در این پایان نامه روند طراحی و پیاده سازی یک سامانه راهنمای مسافر برای شهر تهران مورد بررسی و تحقیق قرار داده می شود،. از آنجایی که سامانه های هدایت مسافر باید بتوانند براساس مبدأ و مقصد انتخابی کاربر، مسیرهای مطلوب را ارائه نمایند. بدین منظور در این پایان نامه، هسته پردازشی ای طراحی و مدل سازی می شود که قادر خواهد بود اولاً شبکه چندساختی حمل و نقل عمومی شهر تهران را مدل سازی نماید و ثانیاً براساس معیارهای غیرقطعی "مدت زمان سفر" و "راحتی سفر"، با استفاده از مدل استنتاج فازی تسوکوماتو، مسیرهای رتبه بندی شده مطلوب را مابین مبدأ و مقصد انتخابی کاربر ارائه نماید. در نهایت این هسته پردازشی در قالب یک وب سرویس پردازش مکانی پیاده سازی می شود تا بتواند که در تعامل و همکاری با سایر استانداردهای ارائه شده توسط ogc همچون وب سرویس های عارضه ای (wfs) که وظیفه جمع آوری داده های ناهمگون و توزیع یافته شبکه حمل و نقل چندساختی را دارند، یک سامانه هدایت مسافر کارا را فراهم نمایند. نتایج حاصل از مطالعات میدانی نشان می دهد که خروجی هایی که این سامانه ارائه می نماید به واقعیت بسیار نزدیک می باشد.

در سفر به یک شهر، مراکز گردشگری زیادی وجود دارد که از مهم ترین خدماتی که می‏ توان به مسافران ارائه داد مسیریابی بهینه جهت رفت و آمد میان مکان‏ های گردشگری مدنظر وی می ‏باشد. یافتن مسیر بهینه یکی از کاربردی‏ ترین آنالیزهای مکانی در حمل و نقل می‏ باشد. با توسعه و پیشرفت مدل ‏های ریاضی، الگوریتم‏ های مختلفی جهت انجام مسیریابی بهینه ارائه شده است که یکی از این الگوریتم‏ ها، الگوریتم ژنتیک می‏ باشد که کار خود را با تولید جمعیت اولیه آغاز می‏ کند، متعاقباً وارد مرحله تولید نسل از جمعیت اولیه می‏ گردد، به این صورت که هر نسل بهبودیافته نسل قبلی خود است. مراحل تولید نسل در الگوریتم ژنتیک ادامه می‏ یابد تا اینکه جواب بهینه محاسبه گردد یا شرط توقف الگوریتم حاصل شود. هدف اصلی از انجام این رساله، طراحی و پیاده‏ سازی یک سامانه گردشگری تحت وب برای شهر بیجار در استان کردستان می ‏باشد که در آن بتوان جهت حل مسئله مسیریابی میان مکان‏ های گردشگری مورد نظر کاربر، الگوریتم ژنتیک را طوری بهبود بخشید که قابلیت پاسخ‏ دهی بهتر و در مدت زمان کمتر را داشته باشد، که جهت دست‏یابی به این هدف، در تحقیق حاضر مراحل زیر انجام شد. 1- جمع ‏آوری و آماده‏ سازی داده ‏ها و لایه‏ های اطلاعاتی مورد نیاز 2- بهبود الگوریتم ژنتیک طوریکه بتوان اپراتورهای این الگوریتم را طوری پیاده‏ سازی کرد که با دقت بالا و در مدت زمان مناسبی پاسخ بهینه را نمایش دهد. 3- در سامانه‏ های برنامه‏ ریزی توریسم، استفاده از اینترنت از اهمیت بسزایی برخوردار است و معمولاً این‏گونه سیستم‏ ها مبتنی بر وب هستند، بطوریکه از هر جایی قابلیت دسترسی داشته باشند. این قابلیت امکان مشاهده راحت‏ تر مکان ‏های گردشگری، اطلاعات توصیفی و همچنین موقعیت قرار‏گیری هر کدام از مکان‏ ها و شبکه حمل و نقل شهری را در اختیار کاربر قرار می‏دهد، لذا سامانه مورد نظر بر مبنای وب طراحی شد. 4- سیستم به گون ه‏ای پیاده‏ سازی شد که شامل واسط کاربرپسند جهت تعامل راحت‏تر کاربر با سیستم باشد، به این معنا که کاربر قادر به تعیین دقیق موقعیت‏ های مبدأ و مقصد مسیر خود باشد. 5- پیاده‏سازی سیستم به گونه ای انجام شد که بعد از تعیین نقاط مبدأ و مقصد مسیر توسط کاربر، سامانه تحت وب، مسیریابی بهینه میان دو نقطه مشخص شده را براساس الگوریتم بهبود یافته ژنتیک انجام داده و پاسخ مطلوب را به کاربر نمایش دهد. در پایان نیز ، جهت ارزیابی دقت حاصل از الگوریتم بهبودیافته ژنتیک، مسئله مسیریابی در همین شبکه حمل‏ و نقل مربوط به منطقه مطالعاتی با استفاده از الگوریتم دایجسترا نیز حل گردید و نتایج حاصل از آن نشان داد که الگوریتم ژنتیک بهبودیافته از لحاظ دقت و سرعت تقریباً معادل الگوریتم دایجسترا عمل کرده ضمن اینکه الگوریتم ژنتیک بهبود یافته دارای ضعف‏ های مهم الگوریتم دایجسترا نیز نمی‏ باشد.