یکی از جدی ترین مشکلاتی که بشر در قرن بیست و یکم با آن روبروست، مشکل مدیریت دفع مواد زائد می باشد که یکی از این مواد زائد شیشه است. شیشه قابل تجزیه یا سوختن نمی باشد و تنها درصدکمی از شیشه های زباله بازیافت می شوند و شیشه های رنگی نیز قابلیت بازیافت را دارا نمی باشند. از طرفی دیگر یکی از مهمترین عوامل موثر در افزایش قابلیت تحمل بار توسط روسازیهای آسفالتی، تاثیر میزان و نوع فیلر می باشد. بدین منظور در این پژوهش به بررسی تاثیر استفاده از فیلر شیشه بر روی خصوصیات مخلوطهای آسفالتی پرداخته شد. در این پژوهش شیشه به عنوان فیلر (عبوری از الک 200) با درصدهای 0 ، 10 ، 20 ، 40 ، 80 و 100، جایگزین فیلر طبیعی مصالح در مخلوطهای آسفالتی شد و سپس با درصدهای قیر 4 ، 5/4 ، 5 ، 5/5 و 6 ترکیب و با توجه به اینکه فیلر نقش اساسی در تعیین میزان قیر بهینه دارد، درصد قیر بهینه برای هر یک از این حالتها بصورت جداگانه ای تعیین شد. بعد از بدست آوردن درصد قیر بهینه برای هر یک از حالتها، آزمایشهای مختلفی از جمله مقاومت فشاری و مقاومت کششی غیر مستقیم و روانی در حالتهای اضافه کردن آهک و بدون آن انجام شد. نتایج نشان داد که استفاده از ?? درصد فیلر شیشه به همراه ?/? درصد قیر بهینه، باعث افزایش مقاومت فشاری و استفاده از ?? درصد فیلر شیشه به همراه 5/? درصد قیر بهینه، باعث افزایش مقاومت کششی نمونه های آسفالتی می گردد. همچنین آزمایشاتی، با افزودن درصد مشخصی آهک به این نمونه ها، صورت گرفت که نتایج، حاکی از بهبود مقاومت فشاری نمونه ها بود بدین صورت که بیشترین مقاومت در 80 درصد فیلر شیشه رخ داد و بیشترین مقاومت کششی غیر مستقیم نمونه های آسفالتی دارای آهک نیز مربوط به ?? درصد فیلر شیشه در?/? درصد قیر بهینه بود. با توجه به نتایج و روند های بدست آمده از این آزمایشها، انجام آزمایشهای دیگری از جمله استفاده از پودر شیشه به عنوان مصالح عبوری از الک 50 و مانده بر روی الک ??? در درصد قیر 8/4 و همچنین استفاده از فیلر آهک به عنوان جایگزین فیلر شیشه، ضروری به نظر رسید که با تحلیل نتایج بدست آمده، مشخص گردید که احتمالا دلیل بوجود آمدن روند خاص در نمودارهای مربوط به مقاومت فشاری و کششی به دلیل شکل خاص و منحصر به فرد فیلر شیشه می باشد.