با افزایش روزافزون استفاده از تکنولوژی های بی سیم، پهنای باند قابل دسترس یکی از مهمترین نیاز های سیستم های ‏مخابراتی محسوب می شود. از طرفی از این طیف موجود استفاده بهینه ای نمی شود. رادیوی مبتنی بر شناخت، یک ‏تکنیک جدید برای بهره برداری مفیدتر از طیف می باشد. در این تکنیک، قسمت هایی از طیف که توسط کاربران اولیه، ‏در بازه ای از زمان مورد استفاده قرار نمی گیردتوسط کاربران ثانویه مورد استفاده قرار می گیرند، که این کاربران در ‏اولویت پایین تری نسبت به کاربران اولیه قرار دارند. یافتن قسمت های بی کار طیف، که در اصطلاح یافتن طیف نام دارد ‏یکی از وظایف اصلی این رادیو محسوب می شود. آشکارسازی انرژی به عنوان یکی از روش های یافتن طیف، اولین و ‏ساده ترین روش در اجرا می باشد. در این روش انرژی هر کانال محاسبه شده و با یک سطح آستانه مقایسه می شود و ‏اگر از این سطح آستانه بزرگ تر بود، حکم بر حضور کاربر اولیه در کانال می دهد. تعیین درست این سطح آستانه، یکی ‏از مشکلات آشکارساز انرژی محسوب می شود، زیرا تعیین سطح آستانه نیاز به آگاهی از توان نویز دارد و تخمین ‏درست توان نویز به علت خاصیت نوسانی توان نویز امری دشوار است که این تخمین غیر دقیق توان نویز را عدم ‏قطعیت نویز می نامیم.‏ در راستای حل این مشکل سه روش یافتن طیف مبتنی بر انتخاب مدل، معرفی می شود، که نیاز به آگاهی از توان نویز ‏و تعیین سطح آستانه ندارد. در روش اول که مدل ها بر اساس نمونه های انرژی هر کانال انتخاب می شود، تعداد ‏کانال های اشغال، آرگمان مینیمم مقدار مدل می باشد اما دو روش دیگر که بر اساس معیار های تئوری اطلاعات ‏aic‏ ‏و ‏mdl‏ عمل می کند، از مقادیر ویژه ماتریس کواریانس نمونه های انرژی هر کانال جهت تعیین مدل ها استفاده ‏می کند. در ادامه به علت پیچیدگی محاسبات در روش های مبتنی بر تئوری اطلاعات، به جای محاسبه مقادیر ویژه ‏ماتریس کواریانس از نمونه های انرژی هر کانال استفاده می شود و مشکل عدم قطعیت نویز را حل می کنیم. ‏