چکیده یکی از پیامدهای تضاد منافع در شرکتهای سهامی، گزارشگری مالی جهت دار توسط مدیران شرکت می باشد. این در حالی است که بخشی از مالکیت شرکت ها در اختیار سهامداران حرفه ای عمده قرار دارد که بر خلاف گروه سهامداران جزء، اطلاعات داخلی با ارزشی درباره چشم اندازهای آتی و راهبردهای تجاری و سرمایه گذاریهای بلند مدت شرکت، از طریق ارتباط مستقیم با مدیران شرکت در اختیار ایشان قرار می گیرد. بنظر می رسد، سهامداران عمده با اعمال نظر در تصمیمات مدیر، در جهت حفظ منافع خود اقدام نمایند. در این تحقیق تاثیر وجود این گروه از سهامداران بر سطح مدیریت سود اعمال شده در شرکت ها و میزان عدم تقارن اطلاعاتی ، بررسی شده است. نمونه آماری تحقیق شامل 109 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بازار بورس اوراق بهادار تهران می باشد که بررسی فرضیات تحقیق براساس داده های داده های تاریخی این شرکت ها در طول سالهای 1383 تا 1388 انجام شده است. نتایج نشان داد که با افزایش تمرکز مالکیت در شرکت های نمونه آماری مورد مطالعه، سطح عدم تقارن اطلاعاتی در این شرکت ها افزایش یافته است. همچنین براساس نتایج حاصله، ارتباط بین عدم تقارن اطلاعاتی با مدیریت سود در شرکتهای با تمرکز مالکیت بالا در مقایسه با سایر شرکت ها، کمتر است. به عبارت دیگر، در این گونه شرکت ها، عدم تقارن اطلاعاتی تاثیر کمتری در مدیریت سود نسبت به سایر شرکت ها دارد. این یافته می تواند موید نقش نظارتی سهامداران عمده بر مدیران شرکت های سهامی باشد.