نام پژوهشگر: سمیه خوبان

مطالعه هیبریداسیون طبیعی دو گونه چکچک کردی (oenanthe xanthoprymna) و چکچک ایرانی (oenanthe chrysopygia) در ارتفاعات زاگرس با استفاده از مطالعات ریخت سنجی و مولکولی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد 1390
  سمیه خوبان   منصور علی آبادیان

گونه چکچک کردی (oenanthe xanthoprymna) در بخش های جنوب شرق ترکیه و در ایران در درون کوههای زاگرس در غرب و جنوب غرب ایران زادآوری دارد و گونه چکچک ایرانی (oenanthe chrysopygia) بیشتر در شمال شرق و بخش های شرقی ایران و افغانستان زاد آوری دارد. محدوده پراکنش این دو گونه در شمال غرب و غرب ایران به یکدیگر نزدیک است و احتمال داده می شود این دو گونه در این ناحیه (غرب ایران) با یکدیگر تماس داشته باشند و هیبرید ایجاد کنند. روابط فیلوژنتیکی هیبرید احتمالی، چکچک ایرانی و چکچک کردی با استفاده از دو زیر واحد میتوکندریایی cytochrome oxidase subunit i (cox1) dehydrogenase subunit 2 (nd2) و ژن هسته myoglobin (myo) بررسی گردید. تحلیل های های بیزین (baysian)، محتمل ترین درخت (ml) و میان برترین درخت (mp)، واگرایی ژنتیکی کمی را بین هیبرید و چکچک ایرانی نشان داد و آنها را از نظر ژنتیکی نزدیک به یکدیگر و در یک کلاد قرار داد. مقایسه درخت ریخت سنجی با درخت های مولکولی روابط مشابه ای را نشان داد و این در حالی است که چکچک های ایرانی منطقه تماس (کرمانشاه) و خارج منطقه تماس از یکدیگر جدا شده است.