هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه بین بالندگی سازمان با استقرار مدل efqm در شرکت فولاد مبارکه بود. در این پژوهش از روش توصیفی از نوع همبستگی استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان شرکت فولاد مبارکه در سال 1388 به تعداد 7000 نفر بود که از این تعداد 412 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل دو پرسشنامه محقق ساخته بالندگی سازمان با 25 گویه و با ضریب پایایی 82/0 و پرسشنامه محقق ساخته efqm در بعد کارکنان با 25 گویه که ضریب پایایی آن با استفاده ازفرمول آلفای کرونباخ 83/0 بود. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی و آزمون استقلال) صورت گرفت. یافته های پژوهش نشان داد در فرضیه اول بین مدل efqm در بعد کارکنان با خشنودی شخصی در سازمان از مولفه بالندگی سازمانی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. نتایجی که در خصوص فرضیه دوم بدست آمد نشان داد، بین مدل efqm در بعد کارکنان با مسئولیت شخصی و گروهی در برنامه ریزیها و اجرای کارها، همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. یافته های بدست آمده در فرضیه سوم در خصوص رابطه بین مدل efqm در بعد کارکنان با باز بودن ارتباطات عمودی و افقی نشان داد همبستگی مثبت و معناداری بین آنها وجود دارد. فرضیه چهارم پژوهش نشان داد بین مدل efqm در بعد کارکنان با اعتماد و پشتیبانی اعضای سازمان با یکدیگر همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. یافته ها در خصوص رابطه بین مدل efqm در بعد کارکنان با توان مقابله با دشواریهای سازمانی از بالندگی سازمانی، همبستگی مثبت و معناداری را نشان داد.