روزنامه در ایران دارای فراز و نشیبهایی بوده که پس از گذر از مسیر تغییر و تحولات اجتماعی فرصت آن را نیافت تا در دامن "نظریه آزادی مطبوعات" پرورش یافته، شکل و نظام پذیرد و دلیل آن چیزی نبوده مگر سیطره نظامهای تمامیتخواه بر ساختار جامعه؛ مطبوعات ما از دیرباز با مسایل و مشکلات عمدهای روبرو بودهاند از جمله این مسایل و مشکلات که به صورت یک عامل بازدارنده در برابر توسعه مطبوعات در کشور ما ظاهر شده تاثیر ساختار سیاسی نشأت گرفته از نظامهای دیکتاتوری و استبدادی بر مطبوعات بوده است. بررسی تاریخ مطبوعات در ایران آشکار میسازد که جز در دورههایی کوتاهو زودگذر که آزادی قلم و بیان به رشد روزنامهنگاری ایرانی کمک کرده در سایر ادوار مطبوعات ما در واقع به نوعی ابزار تبلیغاتی دولتها و حکومتها بودهاند. نتیجه تحقیق و پژوهش نشان میدهد بین قدرت حاکم و محتوای سیاسی مطبوعات رابطه مستقیم وجود دارد. واژگان کلیدی: ارتباطات جمعی، رسانههای جمعی(مطبوعات)، قدرت، جامعه مدنی، ارتباطات سیاسی، تبلیغات سیاسی