در این مطالعه از سورفاکتانت های آنیونی سدیم دودسیل سولفات (sds) و 4-دودسیل بنزن سولفونیک اسید (dbs) برای اصلاح سطح خاک اره و خاک اره ی پوشش داده شده با پلی پیرول استفاده شد و جذب رنگین? کاتیونی متیلن بلو در دو سیستم ناپیوسته و ستونی مورد بررسی گردید. جذب رنگینه های آنیونی کنگو رد، اسید گرین 25 و کارموزین نیز با استفاده از خاک اره ی اصلاح شده با سورفاکتانت کاتیونی ستیل تری متیل آمونیوم برمید (ctab) مطالعه شد. نتایج نشان دادند که اصلاح جاذب ها توسط سورفاکتانت ها میزان جذب را مخصوصاً در سیستم ستونی به طور چشمگیری افزایش می دهد. اثر برخی پارامترهای مهم مانند ph، غلظت اولیه رنگینه و مقدار جاذب (در هر دو سیستم)، زمان تماس و دما (در سیستم ناپیوسته)، سرعت جریان و قدرت یونی محلول (در سیستم ستونی) بررسی شدند. میزان جذب برای متیلن بلو در ph های بازی و برای رنگینه های آنیونی در ph های خنثی یا کمی اسیدی به حداکثر رسید. ظرفیت جذب با افزایش غلظت اولیه، زمان تماس و دما و کاهش مقدار جاذب افزایش یافت. بر اساس منحنی های شکست، کاهش غلظت اولیه و سرعت جریان و افزایش مقدار جاذب (ارتفاع بستر)موجب افزایش جذب می شود. حضور نمک در محلول متیلن بلو موجب کاهش میزان جذب گردید. در تمام موارد فرایند جذب از ایزوترم فروندلیچ و سینتیک شبه مرتبه دوم پیروی می کند و داده های ترمودینامیکی بیانگر خود به خودی و گرماگیر بودن جذب رنگینه ها بودند. نتایج مطالعات دینامیکی منحنی های شکست با استفاده از مدل های آدامز- بوهارت، توماس و bdst کارائی ستون های حاوی جاذب به کار رفته را اثبات کردند. جهت مقایسه، میزان جذب رنگینه ها توسط سایر پلیمرهای رسانای اصلاح شده با سورفاکتانت ها نیز بررسی شد. تماس جاذب ها با یک عامل کاهنده قبل از اصلاح نشان از تأثیر مثبت آن در افزایش برجذب رنگینه های آنیونی داشت. مطالعات بازیافت نشان داد که به جز در مورد کنگو رد امکان واجذب رنگین? جذب شده و استفاد? مجدد از ستون با کنترل ph فراهم می شود. عبور مخلوط رنگینه ها از ستون های با بستر ثابت ، گزینش پذیری جاذب ها را در تفکیک رنگین? به خوبی نشان داد.