بافتهای تاریخی و قدیمی شهرهای کشور که در اغلب موارد هسته اولیه و اصلی آن شهرها را تشکیل می دهد، از یک طرف جزو میراث فرهنگی و تاریخی آن شهرها محسوب شده و حفظ، بهسازی کالبدی و توانمندسازی عملکردی آنها اجتناب ناپذیر می باشد و از طرف دیگر اغلب این بافتها با گذشت زمان و عدم توجه و نگهداری مناسب، دچار فرسودگی و اضمحلال کالبدی و عملکردی می گردند. شناسایی وضعیت کالبدی و عملکردی این بافتها به منظور برنامه ریزی و مدیریت حفظ و نگهداری آنها از اقدامات اولیه و مهمی است که باید صورت پذیرد. بافت تاریخی شهر بوشهر با مساحت حدود46 هکتار و متشکل از چهارمحله از جمله اینگونه بافتها می باشد که در این تحقیق از لحاظ شاخصهای کالبدی عمده (تعداد طبقات، نوع مصالح ساختمانی، کیفیت ابنیه، عمر ساختمانها، وضعیت کاربری اراضی، نوع مالکیت و مساحت قطعات تفکیکی) مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفته است برای انجام این تحقیق، اطلاعات مورد نیاز به صورت کتابخانه ای و میدانی جمع آوری گردیده و با استفاده از روشهای کمی، تحلیلی و توصیفی جداول فراوانی، درصد، نمودار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. و نتایج حاصل نیز به صورت نقشه های پهنه بندی وضعیت مطلوبیت ارائه گردیده است. نتایج حاصل از انجام این تحقیق نشان می دهد که اولاً وضعیت کالبدی محلات مختلف این محدوده متفاوت بوده، ثانیاً هر کدام از محلات از لحاظ هر یک از شاخصها نیز وضعیت متفاوتی داشتند و ثالثاً به طور کلی و با توجه به کلیه مشخصه های کالبدی فوق الذکر، هیچکدام از محلات بافت تاریخی این شهر وضعیت کالبدی مطلوبی نداشته و محلات کوتی .شنبدی وبهبهانی ودهدشتی محدوده را تشکیل می دهند که وضعیت کالبدی به مراتب نامطلوبتری نسبت به سایر محلات و بخشهای بافت دارند. سازمانهای متولی نوسازی و بهسازی بافت فرسوده باید تعریف مشخص و معینی از بافت فرسوده ارائه دهند تا مشخص گردد آیا ساماندهی بافت تاریخی هم بخشی از بافت فرسوده محسوب می شود یا خیر که قطعا بافت تشکیل شده است از مجموعه عوامل اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی که در این خصوص نهادها و سازمان هایی همچون مسکن و شهرسازی ، میراث فرهنگی، استانداری و شهرداری تعریف خاص و متفاوتی از بافت فرسوده ارائه می دهند. این در حالی است که بافت فرسوده طبق مصوبه شورای عالی شهرسازی به بافتهای حاشیه شهرکه در اثر توسعه شهر به شهر ملحق شده اند و فاقد هرگونه طراحی شهری می باشند اطلاق می شود و بافت تاریخی فرهنگی به هسته اولیه تشکیل شهرها که دارای ارزشهای معماری و اجتماعی نهفته فراوان است اطلاق می شود .