در تحقیق حاضر، تاثیر توانش زبانی فراگیران زبان انگلیسی و همچنین اثر سن این فراگیران بر توانایی خودارزیابی تلفظی شان مورد مطالعه قرار گرفت. رابطه موجود بین تعداد هجاهای کلمات انگلیسی تلفظ شده توسط فراگیران و توانایی خودارزیابی تلفظی شان نیز مورد بررسی واقع شد. 60 فراگیر بزرگسال زبان انگلیسی در این مطالعه شرکت کردند که 30 نفر از آنان در سطح مبتدی (گروه الف) و 30 تن دیگر در سطح پیشرفته (گروه ب) مشغول به تحصیل بودند. شرکت کنندگان گروه الف 19 تا 40 سال داشتند و شرکت کنندگان گروه ب 19 تا 60 ساله بودند. به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز، یک فعالیت خودارزیابی تلفظی تعریف و طراحی شد. پس از انجام این فعالیت تمامی شرکت کنندگان به صورت انفرادی توسط محقق مورد مصاحبه قرار گرفتند. ارزیابی اطلاعات به دست آمده و بررسی رابطه های موجود از طریق فرمول خی دو نشان داد که رابطه معناداری بین متغیر خودارزیابی در تلفظ و توانش زبانی فراگیران، سن فراگیران و تعداد هجاهای کلمات انگلیسی تلفظ شده توسط آنان وجود ندارد.