در دنیای معاصر، بخش صنعت به دلیل توانمندی در ایجاد ارزش افزوده و اشتغا ل زایی از یک سو و تأمین ماشین آلات، تجهیزات و نیازهای سایر بخشهای تولیدی و خدماتی از سوی دیگر، از اهمیت بسیار بالایی در رشد و شکوفایی اقتصاد جوامع برخوردار است .به لحاظ چنین جایگاهی است که کشورهای صنعتی و کشورهای تازه صنعتی شده به تقویت بنیان های صنعتی و اعمال سیاست های سازگار با رشد این بخش پرداخته اند . بدون تردید دستیابی به رشد و توسعه اقتصادی در میان کشورها همراه با برنا مه ریزی های صنعتی و سیاست های مبتنی بر توان کشور در تولیدات صنعتی صورت پذیرفته است . براین اساس اولین گام در تدوین برنامه ها و سیاست های اقتصادی، تعیین مزیت های نسبی در بخش های عمده اقتصادی کشور به ویژه بخش صنعت به منظور تخصیص بهینه منابع محدود است . دراین راستا این پژوهش با استفاده از پرسشنامه و روش ahp نتایج اولویت بندی به دست آمده از 30 نفرنمونه انتخابی صاحبان صنعت نساجی از جامعه 87 نفری با اولویت بندی سه معیار 1- بقا ، 2-سودآوری - و 3- رشد به صورت : 1- قیمت 2- کیفیت 3- انعطاف پذیری و چابکی 4-نیروی انسانی کارآمد 5 بازاریابی (تبلیغات) 6- سرمایه گذاری 7- نوآوری در محصول ، شناسایی شد ،ونتایج اولویت بندی عوامل رقابتی به دست آمده از 50 نفر نمونه انتخابی مصرف کنندگان با معیار رضایت مندی به صورت : -1 کیفیت 2- قیمت 3- طراحی ومد 4- مارک تجاری 5- تنوع در محصول 6-نوآوری در محصول 7- طول عمر محصول ، شناسایی شدو در نهایت پیشنهاداتی برای بهبود وضعیت موجود صنعت نساجی ارائه شد.