نام پژوهشگر: محسن شیخلووند

اثرات دو برنامه تمرین تناوبی شدید (hit) بر اجرای هوازی قایقرانان کانوپولوی مرد نخبه
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی 1390
  محسن شیخلووند   حمید آقاعلی نژاد

هدف پژوهش حاضر تعیین اثرات دو برنامه ی تمرین تناوبی شدید (hit) بر اجرای هوازی قایقرانان کانوپولو مرد نخبه می باشد. به این منظور 18 قایقران کانوپولوی مرد نخبه انتخاب و به سه گروه (دو گروه تجربی با دو روش تمرینی متفاوت=6، یک گروه کنترل=6) تقسیم شدند. پیش و پس از تمرین آزمودنی ها: یک آزمون فزاینده برای تعیین حداکثر اکسیژن مصرفی (vo2max)، سرعت در حداکثر اکسیژن مصرفی (vvo2max)، ضربان قلب در آستانه ی لاکتات (lthr)، ضربان قلب در vo2max (vo2max hr) و درصد vo2max در آستانه ی لاکتات (%vo2max at lt) اجرا کردند. تمرین طی 9 جلسه (سه روز در هفته برای یک دوره ی 3 هفته ای) بر روی ارگومتر کایاک انجام شد که در یک گروه (ghit-1) حجم تمرین و در گروه دیگر (ghit-2) شدت تمرین به صورت پیشرونده افزایش می یافت. پروتکل تمرینی گروه 1 (افزایش در حجم تمرین و شدت ثابت) شامل: جلسه اول 6 تکرار 60 ثانیه ای با شدت 100درصد vvo2max، سپس 3 دقیقه ریکاوری بین هر تکرار، جلسه دوم 7 تکرار، جلسه سوم 8 تکرار، جلسه چهارم و پنجم و ششم 9 تکرار، جلسه هفتم 8 تکرار، جلسه هشتم 7 تکرار و جلسه نهم 6 تکرار و پروتکل تمرینی گروه 2 (افزایش در شدت تمرین و حجم ثابت) شامل: تعداد تکرارها در تمام جلسات 6 تکرار با 3 دقیقه ریکاوری بین هر تکرار می باشد که تمرین در جلسه اول با 100درصد vvo2max، جلسه دوم با 110درصد vvo2max، جلسه سوم با 120درصد vvo2max، جلسات چهارم و پنجم و ششم با 130درصد vvo2max، جلسه هفتم با 120درصد vvo2max، جلسه هشتم با 110درصد vvo2max، جلسه نهم با 100درصد vvo2max انجام شد. داده ها با آزمون تحلیل واریانس (anova) با آزمون تعقیبی توکی برای مقایسه بین میانگین ها در سطح معناداری 05/0p< تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که پس از تمرین در هر دو گروه vo2max افزایش داشت که این افزایش فقط در گروه اول نسبت به گروه کنترل معنادار بود. همچنین vvo2max در هر دوگروه افزایش داشت که این افزایش در هر دو گروه نسبت به پیش آزمون معنادار بود. همچنین بین میانگین پس آزمون ghit-1 با میانگین پس آزمون ghit-2 و بین میانگین پس آزمون ghit-1 با میانگین پس آزمون gcon اختلاف معناداری دیده شد. ضربان قلب در حداکثر اکسیژن مصرفی (vo2max hr) در هر دو گروه افزایش داشت که این افزایش فقط در گروه دوم نسبت به گروه کنترل معنادار بود. مقادیر lthr و %vo2max at lt هم افزایش محسوسی داشتند که این افزایش از نظر آماری معنادار نشد.