استفاده از سلاح های شیمیایی، میکروبی و سایر سلاح های کشتار جمعی توسط دولتها باعث شده است که سازمان ملل متحد سازمان کنوانسیون منع سلاح های شیمیایی را تشکیل دهد. استفاده عراق از سلاح های شیمیایی از موارد آشکار نقض مقررات بین المللی و از نمونه های جنایت علیه صلح و امنیت بشری است. در حالی که عراق با پذیرش و تصویب کنوانسیون و مقررات بین المللی متعهد شده بود از کاربرد این گونه سلاح ها امتناع نماید، ولی در عمل به شدیدترین نحو، این تعهد را نقض نمود و از سلاح های شیمیایی به طور گسترده علیه مردم غیر نظامی ایران ، مردم حلبچه و همچنین سربازان ایرانی استفاده نمود. اسناد موجود در جامعه بین المللی گواه این مدعاست که اقدام عراق و استفاده از سلاح های شیمیایی علیه جمهوری اسلامی ایران با حمایت کشورهای غربی و با استفاده از تجهیزات و تولیدات دول حامی این کشور صورت گرفته است که طبق کنوانسیون ها و مقررات بین المللی، این دولت ها و شرکت های وابسته آنها دارای مسئولیت بین المللی در قبال مصدومان این حادثه می باشند. اقامه دعوی علیه تامین کنندگان تسلیحات شیمیایی با استناد به مسئولیت دولت در کمک به ارتکاب عمل متخلفانه ، استفاده و بهره برداری از محور سردشت- حلبچه با هدف بهره برداری مناسب در جامعه بین المللی، استفاده از ظرفیت مشابه آنچه در دادگاه هلند مطرح شده از دست آوردهای مهم این پژوهش می باشد.