چکیده: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مشاوره گروهی با رویکرد بین فردی بر بهبود روابط زناشویی زنان آسیب دیده از خیانتهای زناشویی صورت پذیرفت. جامعه پژوهش شامل کلیه زنان شهر تهران که مورد خیانت همسر واقع شده بودند و طی سال 89 با مراجعه به مراکز مشاوره شهر تهران، خواستار دریافت خدمات مشاوره ای بودند. نمونه گیری به شکل هدفمند و در دسترس بود و آزمودنی های مورد نیاز از بین افراد داوطلب شرکت در گروه که نمره بالایی از پرسشنامه سنجش خیانت همسر کسب کرده بودند ، انتخاب شد و به طور تصادفی 8 نفر در گروه آزمایش و 8 نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. طرح پژوهش ، نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جلسات مشاوره گروهی طی 20 جلسه انجام شد و در خاتمه هر دو گروه مجددا مورد آزمون قرارگرفتند. ابزارهای پژوهش شامل: 1- پرسشنامه سنجش خیانت همسر واگهان (2008 ) با 35 سوال که اعتبار آن در پژوهش حاضر با استفاده از آلفای کرونباخ 71/. محاسبه شد. 2- پرسشنامه محقق ساخته بهبود روابط زناشویی با 61 سوال که اعتبار آن 92/. برآورد شد. فرضیه اصلی پژوهش این بود که "مشاوره گروهی بر بهبود روابط زناشویی زنان آسیب دیده از بی وفایی و خیانتهای(جنسی) موثر است." به منظور تحلیل داده ها از آمارهای توصیفی و استنباطی (آزمون تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس چند متغیره ) استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که مشاوره گروهی بر بهبود روابط زناشویی زنان آسیب دیده از بی وفایی و خیانتهای (جنسی) موثر است f = 11/104 p< ./05 . همچنین نتایج نشان داد مشاوره گروهی بر ابعاد بهبود ارتباط کلامی ، ارضاء مهم ترین نیازهای عاطفی زنان ، افزایش میزان بخشودگی و افزایش توجه و مراقبت از خود تاثیر گذار است p< ./05 . کلید واژه ها: مشاوره گروهی ، رویکرد بین فردی ، بهبود روابط زناشویی، زنان ، خیانت. أ