به منظور بررسی اثر روش های مدیریت تلفیقی کنترل علف های هرز بر عملکرد کمی و کیفی گیاه نیشکر رقم 69cp، آزمایش مزرعه ای در سال 89-1388 در کشت و صنعت دعبل خزاعی واقع در جنوب شرق اهواز انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی شامل 9 تیمار کنترل در سه گروه شیمیایی، زراعی و تلفیقی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: الف- کنترل شیمیایی: 1- ترکیب آترازین و( آمترین + توفوردی) با نسبت 5 کیلوگرم و( 5/2 کیلوگرم+2 لیتر) در هکتار، 2- ترکیب ای . پی . تی . سی + متری بوزین با نسبت 8 لیتر + 2 کیلوگرم در هکتار، 3- ترکیب( تبوتیوران + آترازین) و( آمترین + متری بوزین) با نسبت به ترتیب( 2 لیتر + 2 کیلوگرم) و( 3 کیلوگرم+ 2کیلوگرم) در هکتار. ب- کنترل زراعی: 4- فقط برگ نیشکر، 5- فقط خاک ورزی، 6- ترکیب باگاس و گل صافی. ج- کنترل تلفیقی: 7- ترکیب آترازین با نسبت 5 کیلوگرم در هکتار و برگ نیشکر. 8- ترکیب ای . پی . تی . سی و خاک ورزی. 9- ترکیب( تبوتیوران + آترازین) با نسبت به ترتیب( 2 لیتر + 2 کیلوگرم) و گل صافی و باگاس. صفات مورد بررسی شامل خصوصیات عملکرد و اجزای عملکرد کمی و کیفی نیشکر و وضعیت علف های هرز بودند. نتایج نشان داد که به لحاظ عملکرد کمی بیشترین قطر نی، وزن ساق? اصلی، تناژ نی و عملکرد شکر در تیمار 8 ( ای . پی . تی . سی + خاک ورزی) بدست آمد. همچنین به لحاظ کیفیت محصول نیز بهترین شرایط برای صفات خلوص شکر و پولاریته نیز در روش مبارز? 8( ای . پی . تی . سی + خاک ورزی ) بدست آمد. نتایج این آزمایش نشان داد که روش های تلفیقی در مقایسه با روش های شیمیایی و زراعی از کارکرد بهتری در کنترل علف های و به دنبال آن بهبود عملکرد کمی و کیفی نیشکر برخوردار بودند. بنابراین برای مبارزه با علف های هرز و با هدف کاهش مصرف سم، در نیشکر راهکار تلفیق سموم شیمیایی با عملیات خاک ورزی بین ردیف ها توصیه می گردد.