میرزا نصر الله شهاب اصفهانی (1236-1291ق) از شاعران سبک بازگشت ادبی به شمار می آید. آبا و اجداد او همه از فاضلان و صاحب منصبان روزگار خویش بوده اند، از این رو، شهاب نیز پس از گذراندن مراحل مختلف وکمالات آن روزگاردر سال 1254 هـ.ق به دربار محمد شاه راه یافت، سپس به مجلس حاجی میرزا آقاسی وارد شد و از وی لقب "تاج الشعرایی" دریافت کرد. پس از روی کار آمدن ناصرالدین شاه، به دربار او گرایید و او را مدح ها گفت.شعر شهاب به دلیل آشنایی اوبا علوم مختلف از فخامت خاصی برخوردار است. وی طبع خود را در سرودن قالب های مختلفی مانند قصیده، غزل، قطعه، مثنوی و مسمط آزموده است. در این پژوهش ابتدا به شرح زندگانی، آثار و سبک شعری شاعر پرداخته شده است، سپس قصاید وی بر اساس نسخه های خطی کتابخانه های مدرسه عالی شهید مطهری ( سپهسالار) و کتابخانه ملک تصحیح انتقادی شده است. در پایان نیز از آنجا که برخی از ابیات نیاز به توضیحاتی داشت، تعلیقاتی به فراخور ابیات نگاشته شده است.