هدف از این مطالعه بررسی قابلیت هضم?پذیری کاه گندم غنی?سازی شده با اسید سولفوریک و مکمل شده با نمک?های اسید استیک و اسید لاکتیک و تأثیر آن بر رشد و برخی فراسنجه?های خونی بره?ها، بوده است. بدین منظور، 24 رأس بره ی در حال رشد نر و ماده از دو نژاد کردی و بلوچی، در 5 تیمار، گروه بندی گردیدند که عبارت بودند از: 1- گروه شاهد که جیره ی حاوی کاه گندم عمل?آوری?نشده را با جیره ی پایه دریافت نمودند (شامل 5 رأس بره ی در حال رشد). 2- گروهی که کاه گندم عمل?آوری?شده با اسید سولفوریک 3 درصد را با جیره ی پایه دریافت نمودند (شامل 5 رأس بره ی در حال رشد). 3- گروهی که جیره ی تیمار 2 را همراه با روزانه 20 گرم مکمل لاکتات سدیم دریافت نمودند (شامل 5 رأس بره ی در حال رشد). 4- گروهی که جیره ی تیمار 2 را همراه با روزانه 20 گرم مکمل استات سدیم دریافت نمودند (شامل 5 رأس بره ی در حال رشد). 5- گروهی که جیره ی تیمار 2 را همراه با ترکیب توأمان نمک استات سدیم و لاکتات سدیم (50:50، وزنی:وزنی) به میزان 20 گرم دریافت می نمودند (شامل 4 رأس بره ی در حال رشد). نمونه های خون، ادرار و مدفوع بره ها، جمع آوری گردید. برای نمونه های خون فراسنجه هایی نظیر کراتینین، نیتروژن اوره ای، تری گلیسیرید، اسید اوریک، گلوکز و کلسترول و برای نمونه های ادرار فراسنجه هایی مانند اوره، کراتینین و آلانتوئین، اندازه گیری شدند. قابلیت هضم پذیری ماده ی خشک، پروتئین خام، ndf، عصاره ی اتری، مواد آلی، nfe، tdn، انرژی قابل هضم و انرژی قابل متابولیسم نیز اندازه گیری گردید. بر اساس نتایج، در رابطه با اضافه وزن بدن (گرم در روز)، بین تیمار دریافت کننده ی مخلوط نمک استات سدیم و لاکتات سدیم با تیمار دریافت کننده ی جیره ی پایه همراه با کاه غنی شده (24/0=p) و نیز بین دو جنس نر و ماده، تفاوت معنی دار مشاهده گردید (09/0=p). در مورد قابلیت هضم عصاره ی اتری (05/0=p) و ndf (05/0=p)، اختلاف بین نرها و ماده ها معنی دار و اختلاف بین دو نژاد، معنی دار نبوده است (05/0>p). در تمام موارد، تیمار 4 (کاه غنی شده بدون استفاده از مکمل) از قابلیت هضم بالاتری نسبت به سایر تیمارها برخوردار بوده است که این برتری در برخی موارد معنی دار و در برخی دیگر معنی دار نیست. در بین تیمارهای دریافت کننده ی مکمل نیز، تیمار دریافت کننده ی مخلوط توأمان نمک اسیدهای آلی، برتری مشخصی نسبت به تیمارهای 1 و 2 (به ترتیب دریافت کننده ی مکمل استات سدیم و لاکتات سدیم)، نشان می دهد. قابلیت هضم پروتئین خام، بین تیمار دریافت کننده ی جیره ی پایه همراه با کاه غنی شده بدون مکمل با تیمار دریافت کننده ی نمک استات سدیم و تیمار دریافت کننده ی مخلوط نمک های استات سدیم و لاکتات سدیم، تفاوت معنی داری نشان داده است (15/0=p). در مورد غلظت فراسنجه های خونی، تفاوت غلظت گلوکز، کراتینین، اسید اوریک و کلسترول سرم خون، بین تیمارهای مختلف، معنی دار نمی باشد (05/0<p). در رابطه با اسید اوریک سرم خون، تفاوت بین دو نژاد کردی و بلوچی، معنی دار می باشد (66/0=p). تفاوت مقدار تری گلیسیرید سرم، تنها بین تیمار دریافت کننده ی نمک استات سدیم و تیمار دریافت کننده ی نمک لاکتات سدیم، معنی دار می باشد (11/0=p). تفاوت مقدار نیتروژن اوره ای سرم، بین تیمار دریافت کننده ی مخلوط نمک های استات سدیم و لاکتات سدیم با بقیه ی تیمارها معنی دار می باشد (05/0>p). در مورد کلسترول، تفاوت بین دو جنس و دو نژاد، معنی دار می باشد (05/0>p).