??????رزین های اپوکسی دارای مزیت های بسیاری مانند قیمت تولید پایین، مقاومت شیمیایی بالا و ویژگی-های مکانیکی عالی هستند. این رزین ها به عنوان گرماسخت ها بطور گسترده ای در کاربردهای فنی مانند پوشش ها، چسب ها، مواد رنگی و وسایل الکترونیکی استفاده می شوند. با این وجود، عوامل محیطی بسیاری مانند رطوبت، باران اسیدی و تابش فرابنفش وجود دارند که برای پلیمر مخرب هستند. تابش فرابنفش بیشترین اثر تخریبی را بر مواد پلیمری دارد. در این پایان نامه از نانوذرات دی اکسید تیتانیوم برای بهبود ویژگی های این پلیمر استفاده کردیم. لایه های نازک نانوکامپوزیت رزین اپوکسی- دی اکسید تیتانیوم با روش لایه نشانی چرخشی تهیه شدند و این لایه ها در مدت زمان های مختلف در معرض تابش نور لامپ فرابنفش قرار گرفتند. تأثیر زمان، مدت زمان تابش فرابنفش و غلظت دی اکسید تیتانیوم بر نیروی چسبندگی سطحی لایه های نازک نانوکامپوزیت رزین اپوکسی-دی اکسید تیتانیوم توسط میکروسکوپ نیروی اتمی مطالعه شد. بعضی تکنیک های مشخصه یابی مانند آنالیز پراش اشعه ایکس، طیف سنجی مادون قرمز?و طیف سنجی ماوراء بنفش- مرئی برای بررسی تغییرات در لایه های نازک نانوکامپوزیتی مرجع و پرتودهی شده مورد استفاده قرار گرفت. آبدوستی نمونه ها بعد از تابش فرابنفش نیز بهبود یافت.

این پژوهش پیرامون بررسی نگارگری قدیم وجدید و تأثیر آن بر تصویرگران ایران صورت گرفته است در ابتدا سعی شده اطلاعاتی هرچند مقدماتی در اختیار خوانندگان قرار گیرد، تا با چارچوب طرح آشنا گردند. این اطلاعات شامل بیان مسئله، پرسشهای پژوهشی، فرضیات، اهداف و پیشینه مطالعاتی و کلیات و تعاریف است. بعد از آن نگارگری را به صورت کلی با ویژگیهای ظاهری آن پرداختیم و سپس به طور خلاصه با چهار فصل از تصویرگران ایران آشنا شدیم. سپس ویژگی مکاتب نگارگری ایران از سده 6 تا 12 و به دنبال آن دوره معاصر را مورد بررسی قرار دادیم و با نگارگران معاصر بیشتر آشنا شدیم. نهایتاً به طور اجمال نظر برخی اساتید را در رابطه با چگونگی الهام تصویرگران از هنر نگارگری به صورت مصاحبه جویا شدیم و به یک جمع بندی کلی رسیدیم. هدف شناخت بیشتر و بهتر است بگوییم، آشتی با هنر نگارگری ایرانی بوده است. تا شاید بتوان هنر تصویرسازی امروز را که به تدریج از حال و هوای بومی بودن دور شده است را به نگاره ها و هنر اصیل ایرانی بازگرداند و مکتبی ایرانی در تصویرسازی بوجود آورد. در پایان این مطالعات به این باور رسیدیم که نگارگری ایرانی منبع الهامی می تواند باشد برای تصویرسازان ما، و این به دلیل عمقی بودن این هنر است که اجازه آن را به ما می دهد که تحقیق و کار بسیار بر روی آن انجام دهیم.