نظام آموزش در هر جامعه تأثیر بسزایی در پرورش استعدادها و مهارت های فرزندان آن جامعه دارد؛ انتخاب موضوعات درسی و شیوه های به کار گرفته شده برای آموزش آن ها و هم چنین مکان و مدت زمانی که برای آموزش این مطالب تعیین می شود، نشان دهنده ی نوع تمرکز این نظام در حوزه ها و راه کارهای آموزشی خاص است؛ شواهد حاکی از آن است که نظام آموزش رسمی در جامعه ی ما نهادی خلاق پرور نیست؛ بلکه در تبدیل دانش آموزان به بانک های اطلاعاتی بزرگی که هر سال بر محفوظات آن ها افزوده می شود موفق تر عمل کرده است. لذا در این تحقیق به بررسی رابطه ی تعاملات اجتماعی- آموزشی در کلاس درس و تفکر خلاق دانش آموزان پرداختیم؛ در این تحقیق برای دست یابی به شاخص های تعامل اجتماعی- آموزشی موثر بر تفکر خلاق دانش آموزان، از نظریات یانگ، فریره، دیویی، بریدکمپ، هابرماس، آمابیل و مایرز استفاده شد و در یک جمعیت نمونه ی 45 نفره از دانش آموزان پسر پایه ی پنجم در دو مدرسه ی غیردولتی و دولتی در منطقه 2 آموزش و پرورش شهر تهران، رابطه ی میان تعاملات اجتماعی- آموزشی در کلاس درس و تفکر خلاق دانش آموزان با کنترل متغیر هوش مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این قسمت در تلفیق با نتایج به دست آمده از مصاحبه با 7 آموزگار در پایه های اول تا پنجم در دو مدرسه ی مورد نظر در مورد شیوه های آموزشی آنان قرار داده شد. ابزار به کار گرفته شده در این تحقیق شامل پرسشنامه ی تعاملات اجتماعی- آموزشی موثر بر تفکر خلاق دانش آموزان در کلاس درس، آزمون هوش ریون برای کودکان19-8 سال و آزمون تفکر خلاق تورنس(فرم ب تصویری) می باشد. هم چنین آزمون های آماری به کار گرفته شده در این تحقیق شامل t-test و آزمون همبستگی پیرسون است. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که رابطه میان تعامل اجتماعی- آموزشی در کلاس درس با ابتکار تفکر دانش آموزان مثبت و با بسط تفکر دانش آموزان منفی می باشد. یافته های حاصل از تحلیل مصاحبه های انجام شده نیز این نتایج را تأیید می کند.