چکیده: یکی از مهم ترین و گسترده ترین روشهای تولید آهن روش میدرکس می باشد. در این روش گاز احیا کننده که قسمت عمده آن را منو اکسیدکربن و هیدروژن تشکیل می دهند به درون کوره احیا دمیده می شود .گاز احیاء کننده پس از انجام عملیات احیاء و تبدیل گندله کانی آهنی به آهن اسفنجی از کوره خارج می گردد. گاز احیا کننده در راکتور ریفورمینگ تولید می گردد و در این راکتور گاز طبیعی با بخار آب و دی اکسید کربن واکنش داده و گاز احیاء کننده تولید می شود. در فرایند میدرکس ارتباط بین کوره احیاء و راکتور ریفورمینگ از اهمیت خاصی برخوردار است. سوال مهم در این فرایند اینست که راکتور ریفورمینگ با چه شرایطی کار کند که بهترین تعامل را با کوره احیاء داشته باشد. در این تحقیق راکتور ریفورمینگ مورد بررسی و مدلسازی قرار گرفت و تاثیر پارامترهایی مانند دما، خوراک و فشار بر کیفیت گاز احیا کننده ارزیابی شد. نتایج حاصل نشان می دهد افزودن بخار به گاز خوراک ، کاهش دی اکسید کربن و بالا بردن دمای گاز خوراک راکتور ریفورمینگ تاثیر مثبتی بر کیفیت گاز احیاء کننده دارند. کلمات کلیدی: مدلسازی ، آهن سازی، میدرکس، گاز احیا کننده، ریفورمینگ