نام پژوهشگر: طاهره احمدی باقری

کمپلکس های سیپروفلوکساسین مس (ii)؛ بررسی برهمکنش کمپلکس [cu(cip)2(oh)2]با dna
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی اصفهان - دانشکده شیمی 1390
  طاهره احمدی باقری   حسن حدادزاده

کینولون ها از عوامل ضدباکتریایی قوی می باشند که گستره ی وسیعی از آنتی بیوتیک ها را تشکیل می دهند. سیپروفلوکساسین، 1- سیکلوپروپیل- 6- فلوئورو-4- اکسو-7- (1-پایپرازینیل)-1و4- دی هیدروکینولین-3- کربوکسیلیک اسید، از گروه فلوئوروکینولون ها می باشد. سیپروفلوکساسین از سری آنتی بیوتیک هایی است که به طور وسیعی در درمان بسیاری از عفونت ها تجویز می شود در این پایان نامه سه کمپلکس تک هسته ای از مس(ii) با فرمول های [cu(cip)2(oh)2]?2ch3oh?6h2o، [cu(cip)(bpy)(h2o)2]pf6]و [cu(cip)(phen)(h2o)2]pf6?h2o ]که در آنها cip، لیگاند سیپروفلوکساسین است، سنتز و به کمک آنالیز عنصری، طیف سنجی های ft-ir و uv- vis شناسایی شدند. ساختار حالت جامد کمپلکس [cu(cip)2(oh)2]?2ch3oh?6h2o]با کریستالوگرافی اشعه- x تک بلور تعیین شد. بلورهای آبی رنگ براق کمپلکس [cu(cip)2(oh)2]?2ch3oh?6h2o] با روش نفوذ استون به درون محلول آبی این کمپلکس تهیه شد. سیستم بلوری این ترکیب تری کلینیک و گروه فضایی p1 ? آن است . در این کمپلکس مرکز (cu(ii شش کوئوردینه است و دو لیگاند سیپروفلوکساسین در موقعیت استوایی به صورت دودندانه و با صورت بندی مشابه، از طریق اکسیژن کربوکسیلات و اکسیژن کربونیل به اتم مرکزی کوئوردینه شده اند و آرایش هشت وجهی انحراف یافته حاصل شده است. با وجود دو اتم هیدروژن متصل به n حلقه پایپرازین و دپروتونه شدن گروه کربوکسیلات در لیگاند سیپروفلوکساسین، این لیگاند به صورت یون دوقطبی می باشد. طیف ft-ir این کمپلکس ها نشان داد که ارتعاشات کششی کربونیل و کربوکسیلیک اسید cip کوئوردینه شده نسبت به cip آزاد جابه جایی و کاهش شدت دارند. طیف الکترونی این ترکیبات نیز در حلال آبی ثبت شدند. جذب های قوی مشاهده شده در ناحیه فرابنفش مربوط به انتقالات درون لیگاندی است و جذب ضعیفی که در ناحیه مرئی ظاهر می شود از نوع انتقال d-d است. همچنین برهمکنش کمپلکس[cu(cip)2(oh)2] باdna ، با روش های uv- vis، فلوئورسانس، روش ولتامتری چرخه ای و و ژل الکتروفورز مورد بررسی قرار گرفت. کاهش شدت و جابه جایی به سمت طول موج های بالاتر در طیف های جذبی گرفته شده، نشان دهنده ی برهمکنش کمپلکس با dna است. ثابت پیوند کمپلکس با dna نیز با استفاده از طیف های جذبی به دست آمد. نتایج به دست آمده از روش های انجام شده، نشان می دهند که عمده ی برهمکنش کمپلکس با dna، از نوع اینترکیلیشن است. همچنین برهمکنش الکترواستاتیک نیز مشاهده می شود. بررسی فعالیت نوکلئوآزی کمپلکس، تمایل کمپلکس به گسستن pegfp-n1 plasmid dna رانشان می دهد. سمیت سلولی کمپلکس با آزمون mtt در محیط in vitroبررسی شد و فعالیت ضدسرطانی را در برابر سلول های سرطانی(mcf-7) نشان داد.