موضوع این تحقیق به تهیه کاتالیست هایی ازمولیبدنیل استیل استونات، که برای اولین بار بر روی نانولوله های کربنی چند دیواره قرارداده شده، و بررسی فعالیت کاتالیستی آنها اختصاص دارد. بر این اساس ابتدا نانولوله های کربن دارای گروههای اسیدی به اسیدکلراید تبدیل گردید، سپس برای اتصال مولیبدنیل استیل استونات به آن از اتصال دهنده هایی حاوی هترواتم های متفاوت (آمین هایی که حداقل دو جایگاه با قابلیت کئوردینه شوندگی داشته باشند)، نظیر 2-آمینوپیریدین، 1،2-دی آمینوبنزن، 2-آمینوفنول و 2-آمینوتیوفنول استفاده شد. به این ترتیب چهار سیستم کاتالیستی با اتصالات متفاوت تهیه شد. برای اطمینان از ساخت کاتالیست می توان از روش های تصویربرداری sem ، طیف ft-ir و آنالیز عنصری جهت تعیین مقدار نیتروژن متصل شده به مولیبدنیل استیل استونات و نگهدارنده و همچنین تعیین مقدار مولیبدن موجود در کاتالیست استفاده کرد. پس از تهیه و شناسایی کاتالیست ها، پیشرفت واکنش اپوکسایش آلکن های خطی وحلقوی متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. برای این کار ابتدا پارامترهای مختلف نظیر حلال و اکسنده در جهت افزایش راندمان محصولات و کاهش هرچه بیشتر محصولات جانبی، که در حین واکنش اپوکسایش به وجود می آیند بهینه گردید و در نهایت ترشری بوتیل هیدروپراکسید و 1، 2- دی کلرواتان به عنوان بهترین اکسنده و حلال برای اپوکسایش آلکن ها انتخاب شد. این کاتالیست ها فعالیت بسیار بالایی را در اپوکسایش آلکن های مختلف نظیر سیکلواکتن، سیکلوهگزن، 1-اکتن، 1- دسن، استایرن، ?- متیل استایرن، 1-دودسن، سیس و ترانس استیلبن از خود نشان دادند. در مرحله ی بعد بازیابی این کاتالیست ها در اپوکسایش آلکن ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که این کاتالیست ها قابلیت بازیابی و استفاده ی مجدد بالایی دارند.