هدف از این مطالعات ارزیابی تأثیر کمی سد کرخه و توسعه شبکه آبیاری روی آبخوان دشت اوان است، که بدین منظور آمار و اطلاعات مورد نیاز از قبیل: هواشناسی، نقشه ها، اطلاعات کلیه چاههای بهره برداری و مشاهده ای(مشخصات، لاگ، آزمایش افت پله ای) جمع آوری، میزان دقت آنها تعیین و سپس اطلاعات قابل استفاده انتخاب گردید. مطالعات صحرایی شامل: زمین شناسی، شناسایی منابع آب و اندازه گیری نوسانات سطح آب زیرزمینی صورت پذیرفت. زمین شناسی دشت اوان، از دیدگاه چینه شناسی، سنگ شناسی، زمین شناسی ساختمانی، ‍ژئومورفولوژی و تأثیر سازندها بر کیفیت منابع آب مورد بررسی قرار گرفته است. شناسایی واحدهای آب چینه ای در منطقه بر اساس لاگ چاههای مشاهده ای موجود در دشت، صورت گرفته و نوع و جنس لایه های آبدار در نواحی مختلف دشت، مشخص شد است. با توجه به مطالعات انجام شده، آبخوان دشت اوان از نوع آزاد می باشد. بخشی از تغذیه آبخوان دشت اوان، از سمت شمال و شمال غربی و توسط مخزن سد کرخه، که شامل سازندهای کنگلومرای بختیاری و بخش ماسه سنگ لهبری است، صورت می گیرد. طی سالهای آبی 73 تا 86 سه قسمت بر روی هیدروگراف واحد قابل تفکیک می باشد، مرحله اول دوره زمانی آبان 73 تا فروردین 78 می باشد، که تراز متوسط آبخوان در حال افت بوده و بر اثر افزایش برداشت آب از چاهها، حجم تخلیه از آّخوان افزایش یافته و به علت بیلان منفی، سطح آب در آبخوان دچار افت شده است. مرحله دوم شامل دوره زمانی فروردین 78 تا اسفند 83 را شامل می شود، در این دوره به علت بهره برداری از شبکه آبیاری، نفوذ پسابهای کشاورزی و احتمالاً در اثر آغاز آبگیری مخزن سد در بهمن ماه 78 و شروع تغذیه آبخوان از مخزن سد کرخه، سطح آب با روند نسبتاً ثابتی در حال افزایش می باشد. مرحله سوم فروردین 84 تا اسفند 86 را شامل می شود، که تراز آبخوان روند ثابتی را طی کرده است. در فاصله زمانی بین آبان 73 تا اسفند 78، سطح آب در هیدروگراف واحد 6/2 متر افزایش را نشان می دهد. بر اساس نقشه های حداقل تراز آب زیرزمینی(سالهای 75 و 89)، مربوط به دروه آماری قبل و بعد از احداث سد کرخه، بیشترین میزان بالاآمدگی سطح آب در قسمت غرب و شمال غرب دشت، بین 9 تا 16 متر، در نواحی میانی بین 7 تا 11 متر و در ماباقی نقاط دشت، بین 1 تا 9 متر متغییر می باشد.