حوض های ته نشینی ثانویه که معمولاً در تصفیه خانه های فاضلاب مورد استفاده قرار می گیرند، به فضای زیادی احتیاج دارند و ذرات معلق ریز را به خوبی حذف نمی کنند. این مطالعه به منظور بررسی امکان استفاده از ته نشین کننده لوله ای به عنوان حوض ته نشینی ثانویه در یک تصفیه خانه فاضلاب به شیوه لجن فعال و در مقیاس پایلوت، به انجام رسیده است. همچنین امکان بهبود کارایی ته نشین کننده لوله ای به وسیله کاهش قطر لوله ها از طریق دو مرحله ای کردن عملیات ته نشینی بررسی شد و نتایج حاصل با خروجی تصفیه خانه مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج مطالعات پایلوتی صورت گرفته نشان داد میزان حذف ذرات معلق و کدورت از واحد یک مرحله ای از زمان ماند 20 دقیقه به بعد در لوله ها تغییر قابل توجهی نکرده و می تواند خروجی در محدوده استاندارد محیط زیست ایران برای تخلیه به آبهای سطحی ایجاد کند. میانگین درصد حذف ذرات معلق برای واحد یک مرحله ای در زمان ماند 20 دقیقه در لوله ها %97/6درصد و برای حوض ته نشینی تصفیه خانه با زمان ماند شش تا هشت ساعت، به ترتیب 98/2درصد گزارش شده است. همچنین نتایج نشان داد ته نشینی دو مرحله ای می تواند خروجی با کیفیت بهتر(97.8%) و در زمان ماند کوتاه تر (15 دقیقه) نسبت به واحد یک مرحله ای ایجاد کند. در طول آزمایش ها، تجمع جامدات و گرفتگی ناشی از آن در لوله ها مشاهده نگردید. لذا می توان حداقل قطر را برای واحد یک مرحله ای پنج سانتی متر پیشنهاد نمود.