کودکان و نوجوانان یکی از خاص ترین گروه های اجتماعی و مهمترین مخاطبان رسانه های گروهی هستند. نشریات ویژه این گروه سنی از یک سو به عنوان مهمترین رسانه و در دسترس ترین آنها هستند اما از سوی دیگر هجوم سایر رسانه های گروهی و امکانات نرم افزاری و ... کودکان و نوجوانان را از نشریات ویژه خودشان دور کرده است. البته این نکته را باید در نظر داشت که دور شدن کودکان و نوجوانان از نشریات ویژه خودشان زمینه های مختلف داشته است که گسترش سایر رسانه ها به ویژه رسانه های الکترونیک تنها یکی از این زمینه هاست. بی اطلاعی یا کم اطلاعی دست اندرکاران نشریات، بی توجهی نهادهای آموزشی و انجمن ها و نهاد های خصوصی به اهمیت نشریات کودکان و نوجوانان، کم توجهی والدین به اثرات و نتایج مثبت مطالعه نشریات و ...دیگر عوامل زمینه ساز هستند که در این تحقیق دسته بندی می شوند. روش تحقیق پیمایشی است و جامعه آماری این تحقیق را روزنامه نگاران، نویسندگان، مترجمان، شاعران، ویراستاران و منتقدان عرصه مطبوعات کودک و نوجوان تشکیل می دهند. در مجموع و به طور خلاصه از نتایج این تحقیق چنین استنباط می شود که 65 درصد از فعالان مطبوعات کودک و نوجوان دوره روزنامه نگاری نگذرانده و تنها 35 درصد از آنان دوره روزنامه نگاری را گذرانده اند و خودشان نیز عدم شناخت از دنیای روزنامه نگاری به ویژه حوزه کودکان و نوجوانان را یکی از مهمترین مشکلات این عرصه می دانند.