استعاره نه تنها ابزاری زبان شناختی به منظور افزودن جاذبه به متن است، بلکه یکی از ویژگیهای مهم تفکر و آموزش نیز میباشد (جنسن، 2006). در همین راستا، کووکسس (2002) به نقش مهم استعاره در فهم و تفکر بشری و ایجاد حقیقت اجتماعی، فرهنگی، و روانشناسی اعتقاد دارد. با این وجود با نگاهی دقیق تر، آموزش زبان دوم علاقه ی مربیان این زبان را به فهم تفاوت های فراگیران جلب نموده است. یکی از این موارد تلاش در راستای وفق دادن فعالیت های آموزشی با سبکهای شناختی فراگیران زبان دوم است. مطالعه کنونی با بهره گیری از 2 مدل نگاشت ادراکی و ترکیب ادراکی، تأثیر سبک شناختی استقلال میدانی/وابستگی میدانی را بر عملکرد آزمون استعاره مورد بررسی قرار داد. پس از انتخاب 80 دانشجوی کارشناسی رشته مترجمی از میان 110 دانشجو، به کمک آزمون 50 سوالی تعیین سطح نلسون (1978) همراه با روایی و پایایی قابل قبول و همچنین اصلاح آزمون استعاره از طریق تجزیه و تحلیل عامل، نوع سبک شناختی و عملکرد در آزمون استعاره به ترتیب ارزیابی شدند. سپس با انجام روش آماری تجزیه و تحلیل چندگانه، داده ها تفاوت آشکاری بین سبک شناختی استقلال میدانی/وابستگی میدانی در آزمون های استعاره از جمله بازشناسی، درک درست-غلط، و درک ضمنی بر اساس درک مطلب به واسطه 2 روش نگاشت ادراکی و ترکیب ادراکی را نشان دادند. این مطالعه کاربردهایی در راستای آموزش و تحقیق در زمینه زبان دوم دارد که در پایان نامه به آن پرداخته می شود.