قرآن کتاب هدایت و تربیت بشر در تمام اعصار است. سبک و سیاق نوشتاری آن متفاوت از دیگر کتاب ها بوده و از هنر و ادب برای بیان مقاصد خود بهره برده است. در این کتاب، اصول اخلاقی و تربیتی به منظور فهم همه انسان ها ، به کمک زبان ادبی و هنری و در قالب مَثَل، قصّه، و... بیان شده است. از دیدگاه برخی یک چهارم قرآن و بعضی دیگر یک ششم آن در قالب قصّه بیان شده و قریب به شصت مَثَل در آن وجود دارد. افزون بر این، بخش اعظم پژوهش های قرآنی انجام شده در باب نکات اخلاقی و تربیتی آن است. از این رو در پژوهش حاضر، با هدف درک عمیق تر این کتاب آسمانی و ارائه پژوهشی نو، به بررسی قرآن از زاویه قصّه ها و مَثَل های آن پرداخته ایم. محور اصلی سخن، بازشناسی انواع تمثیل در مَثَل ها و قصّه های قرآن از نظر محتوا و دلایل به کارگیری زبان تمثیل در قرآن می باشد. این مقاله تعداد 57 مَثَل و حدود 100 قصّه از قرآن را از نظر انواع تمثیل مورد بررسی قرار می دهد. همچنین بیشترین موضوعاتی که در قرآن به وسیله مَثَل ها مورد تأکید قرار گرفته اند و همچنین فراوانی تعداد مَثل ها در سوره های قرآن از دیگر موارد مورد مطالعه این مقاله است.