هدف اصلی از انجام این پژوهش تعیین وظایف واحد تحقیق و توسعه شرکت پالایش نفت اصفهان در زمینه مدیریت تکنولوژی با الهام از نقشه راه می باشد. به این منظور از مدل ممیزی تکنولوژی برای ارزیابی شش حوزه مرتبط با مدیریت تکنولوژی شرکت استفاده شده است. سپس با شناسایی محرکهای تغییر و آینده های محتمل، وظایف واحد مذکور برای مدیریت این متغیر مهم و موثر شناسایی و اولویت بندی شده است. در این پژوهش از مدل ممیزی تکنولوژی استفاده شده است و با استفاده از آن وضعیت موجود سازمان در این زمینه تعیین شده است. سپس با استفاده از روش ideas در برنامه ریزی سناریو، محرک های تغییر (با استفاده از چارچوب pestel ) و آینده های محتمل برای سازمان تعیین شد. در ادامه با توجه به نظرات کارشناسان و ادبیات موضوع وظایف واحد تحقیق و توسعه تعیین و با استفاده از تکنیک topsis اولویت بندی شدند. در نهایت الگویی برای برنامه ریزی تکنولوژی در واحد تحقیق و توسعه شرکت پالایش نفت اصفهان ارائه شده است. با توجه به چارچوب pestel، 30 محرک تغییر برای توسعه تکنولوژی شناسایی شد و بعد از نظرخواهی از متخصصان دو متغیر که بیشترین تأثیر بر توسعه تکنولوژی و کمترین عدم اطمینان را داشتند (یعنی افزایش تحریم ها علیه ایران و تأثیر آن بر مبادلات سخت افزاری و نرم افزاری و رقابتی بودن بازارهای جهانی و منطقه) شناسایی شدند. در ادامه با توجه به این دو متغیر چهار سناریوی اولیه تدوین و در نهایت سناریوهای نهایی تعیین شدند. با توجه به این سناریوها در جلسات گروه اسمی وظایف واحد تحقیق و توسعه شناسایی شد و پس از اولویت بندی الگوی مورد نظر ارائه شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد وضعیت موجود در شرکت در پنج بعد از ابعاد مدل ممیزی تکنولوژی پایین تر از حد متوسط و فقط در یک بعد اندکی بالاتر در حد متوسط قرار دارد. جهت بهبود وضعیت با توجه به سناریوی منتخب، واحد تحقیق و توسعه سازمان باید با تشکیل یک پورتفوی تکنولوژی با توجه به تکنولوژی های کلیدی سازمان و تمرکز بر آنها وضعیت خود را بهبود بخشد.