اصطلاح و مفهوم توسعه کالبدی و کاربری زمین ،ابتدا در غرب وبه منظور نظارت دولتها بر نحوه استفاده از زمین وحفظ حقوق مالکیت مطرح شد، ولی همراه با گسترش سریع شهرنشینی ورشد برنامه ریزی شهری ومنطقه ای ،ابعاد ومحتوای این مفهوم روز به روز وسیع تر شده است. هسته اصلی وعملی برنامه ریزی شهری ،برنامه ریزی کاربری زمین است که نه تنها بطور مناسبی در طبقه برنامه ریزی عملکردی جای می گیرد، بلکه راهنمایی برای جهت دادن به توسعه شهری است. برنامه ریزی کاربری اراضی شهری ساماندهی فعالیتهای شهر در راستای اهداف مشخصی می باشد و در توسعه کالبدی نقش مهم و تعیین کننده ای را داراست (سعیدنیا،1378 ،14). در این تحقیق سعی شده است تا در ابتدا با بیان طرح تحقیق، اهداف، فرضیات، مسائل، روش ها و مشکلات و بررسی مبانی نظری، فنی و تجربی موضوع به شناخت کلی از ماهیت مسئله و رویکردهای پیش روی برنامه ریزان در این عرصه برآید. ساختار و عرصه کالبدی شهرها از زمان پیدایش شهرها و به ویژه در طول سده گذشته تحت تاثیر رویکردها ودیدگاههای مختلفی نظیر ساماندهی، کارکرد گرایی وغیره قرار داشته است. این نظریات و تجربیات مرتبط با آن، در پی دستیابی به راه حل های مناسب جهت پاسخ گویی به نیازهای عرصه های شهری در تمامی ابعاد اقتصادی ،اجتماعی، زیست محیطی و بخصوص کالبدی بوده است. محدوده مورد مطالعه وتفاوت آن با شرایط مطلوب، ناشی از عدم رعایت اصول کاربری اراضی و بیان مشکلات و دستیابی به اهداف با در نظر گرفتن نظرات، مشکلات و ارزش های منطقه 2 شهر تهران با توجه به وضع موجود وتحلیل دادهای پرسشنامه ها با نرم افزار spss به عنوان فدم اول در بخش سوم مطالعه شده است. در مرحله بعد با استفاده از مدل swot به تحلیل موضوع و ارائه راهبردهای بهینه در راستای تولید برنامه در تبیین توسعه کالبدی منطقه 2 شهر تهران پرداخته شده است. در نهایت درفصل چهارم با بدست آوردن یافته های تحقیق در مراحل قبل اقدام به تجزیه وتحلیل وآزمون فرضیات و نتیجه گیری و ارائه پیشنهادات شده است.