رساله حاضر با این هدف انتخاب شد تا معلوم شود آرا و نظریات زبانشناختی نیچه کدام است و اینکه آیا آنچه نیچه در قالب رشت? تخصصی اش، یعنی فیلولوژی، آموخته است بر آرای فلسفی وی تأثیر گذار بوده یا نه؟ نگارنده برای دست یازیدن به این مهم با ذکر مقدمات امر شامل معرفی موضوع، انگیز? پژوهش، روش کار و جزء آن، در فصلی با عنوان مقدمه کار خود را آغاز کرد و در فصلی که تحت عنوان پیشین? مطالعات به تدوین در آمد و فصل دوم این رساله را تشکیل می داد، به مرور مطالعاتی پرداخت که در زمین? اندیشه های زبانشناختی و فلسفی نیچه انجام گرفته است. فصل سوم این رساله به ملاحضات نظری اختصاص داده شد و در فصل چهارم که پیکر? اصلی رسال? حاضر را تشکیل می دهد، فرضیه های رسال? حاضر مورد ارزیابی مجدد قرار گرفت. از تمامی آنچه بحث شد معلوم می گردد با وجودی که اکثر ما نیچه را یکی از بزرگترین فلاسف? دوران اخیر می دانیم، وی از آرای زبانشناختی در خور توجهی برخوردار بوده است. همچنین در ادامه و با بررسی مجدد آرای فلسفی نیچه معلوم گردید فیلسوفی چون نیچه تا حد قابل توجهی در طرح مسائل فلسفی اش از نگاه خود به زبان بهره گرفته و تأثیر پذیرفته است.