آویشن باغی(thymus vulgaris l.) یکی از گیاهان تیره نعناع با جنبه های کاربردی دارویی، ادویه ای و زینتی می باشد. خشکی اصلی ترین عامل محدود کننده تولید محصولات کشاورزی است و رشد گیاهان دارویی و معطر را نیز کاهش می دهد. اسید سالیسیلیک (sa) یکی از مواد تنظیم کننده رشد گیاهی است که روی بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیک در گیاهان با غلظتهای کم موثر می باشد. اسید سالیسیلیک سبب افزایش مقاومت گیاهان به تنش خشکی می شود. در این تحقیق آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این مطالعه اثر تنش خشکی (60% و 100% ظرفیت زراعی) و سطوح مختلف اسید سالیسیلیک (0، 5/0 و 1 میلی مولار) روی برخی خصوصیات رشدی و بیوشیمیایی سه واریته آویشن باغی بررسی شد. نتایج آزمایش نشان داد که در شرایط بدون تنش خشکی و غلظت صفر sa (شاهد) واریته varico2 بالاترین عملکرد دارویی را داشت. تنش خشکی در هر سه واریته مقادیر کل اسانس و تیمول را کاهش داد. sa در غلظت 5/0 میلی مولار مقادیر اسانس و تیمول کل را در واریته vulgaris d’hiver افزایش داد اما وقتی که با تنش خشکی همراه گردید مقادیر کل اسانس و تیمول را در هر سه واریته کاهش داد. واریته deutscher در بین واریته های مورد مطالعه در غلظت sa 1 میلی مولار در شرایط بدون تنش بیشترین مقدار کل اسانس را داشت. sa در غلظت 1 میلی مولار و در شرایط تنش فقط در واریته vulgaris d’hiver مقدار کل اسانس را افزایش داد. saدر غلظت 1 میلی مولار در هر دو شرایط تنش و غیر تنش مقدار کل تیمول را در واریته vulgaris d’hiver افزایش داد.